Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, υπό τη σκιά της πανδημίας του κορονοϊού, αφιερώθηκε στην αναγνώριση και στην απόδοση τιμής στους νοσηλευτές, τις μαίες και τους επισκέπτες Υγείας οι οποίοι διαδραματίζουν το δικό τους ρόλο για να διατηρηθεί ο κόσμος υγιής.
Οι νοσηλευτές στην πρώτη γραμμή της δημόσιας άμυνας έναντι του ιού, μαζί με το εξαιρετικό ιατρικό δυναμικό της χώρας, είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές και οι ήρωες στα χρόνια της πανδημίας του COVID -19.
Εμείς, σαν περιοδικό, επιλέξαμε να τιμήσουμε όλους αυτούς, με το άρθρο ενός καλού φίλου ιατρού αλλά και δρομέα, ζητώντας του -χωρίς να τον αποσπάσουμε από τα σημαντικά ιατρικά του καθήκοντα- να σχολιάσει την κατάσταση από την επιστημονική του σκοπιά, αλλά και αυτή του αθλούμενου.
- του Παναγιώτη Πετρίκκου, Παθολόγου – Λοιμωξιολόγου
Επιμελητής Β’ Παθολογικής Κλινικής, 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας
Αναμφίβολα η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας αποκτάει φέτος ιδιαίτερη σημασία μέσα από το πρίσμα της απροσδόκητης πανδημίας του κορονοϊού που πλήττει τον πλανήτη μας. Κάθε χρόνο η 7η Απριλίου αποτελεί τη μέρα που εορτάζεται κάθε προσπάθεια διασφάλισης της υγείας του ανθρώπου και αποδίδεται τιμή σε όλους τους επαγγελματίες υγείας και όσους εργάζονται στο χώρο αυτό πασχίζοντας καθημερινά να κρατήσουν στη ζωή ασθενείς και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
Σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώθηκε στο καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (1946) η υγεία είναι «η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας». Έτσι λοιπόν, η έννοια της υγείας, δεν αποδίδεται μόνο από την ιατρική, αλλά και από άλλους παράγοντες όπως είναι το περιβάλλον, η οικονομία, η εργασία, ο τρόπος ζωής κ.α.
Μέσα στην ιδιόμορφη αυτή πραγματικότητα που έχει αναπόφευκτα δημιουργηθεί λόγω των αναγκαίων περιοριστικών μέτρων, η υγεία όλων μας δοκιμάζεται καθημερινά. Η αλλαγή στον τρόπο ζωής μας, η μείωση της άσκησης και ο περιορισμός των δραστηριοτήτων μας, καταστάσεις πρωτόγνωρες στις οποίες έχουμε οδηγηθεί λόγω του εγκλεισμού μας στο σπίτι, οι πιθανές οικονομικές επιπτώσεις στους ελεύθερους επαγγελματίες αλλά ακόμα και ο φόβος νόσησης από τον πανδημικό ιό μας καθιστούν ευάλωτους σωματικά και ψυχικά.
Εντούτοις οι περιορισμοί αυτοί δεν θα πρέπει να μας αποτρέψουν από τις αθλητικές μας συνήθειες, όπως το τρέξιμο, η ποδηλασία και η γυμναστική, οι οποίες μόνο θετική επίδραση μπορούν να έχουν στον ψυχισμό μας και στην σωματική μας ευεξία, τηρώντας βέβαια πάντα τους κανόνες υγιεινής.
Ιδιαίτερα για εμάς τους δρομείς είναι προτιμότερο, το διάστημα αυτό, να αθλούμαστε μοναχικά ή σε ικανοποιητική απόσταση και να επιδιώκουμε την άθληση σε εξωτερικό χώρο σε ώρες μη αιχμής. Είναι ευκαιρία επίσης για όσους δεν έχουν εξοικείωση με το τρέξιμο, μιας και ο διαθέσιμος χρόνος είναι τώρα για πολλούς περισσότερος, να ξεκινήσουν σταδιακά διαδρομές διάρκειας 10-20 λεπτών με σταδιακή αύξηση.
Η ευεξία που θα νοιώθουν μετά την άσκηση θα τους οδηγήσει σε αίσθημα ευτυχίας. Το τρέξιμο παραμένει μια μοναδική δραστηριότητα στη φύση αλλά και στους άδειους πλέον δρόμους σε πόλεις, με λιγότερο καυσαέριο και σχεδόν μηδενική ηχορύπανση. Το ίδιο ισχύει και για τον ποδηλάτη καθώς και για τον περιπατητή, ο οποίος μπορεί να κινείται σαφώς με μεγαλύτερη ασφάλεια σε δρόμους με λιγοστά πλέον αυτοκίνητα.
Η χώρα μας ως τώρα τα έχει καταφέρει περίφημα μέσα από τις σωστές επιλογές και αποφάσεις των αρμοδίων αλλά και με τις προσπάθειες και στερήσεις όλων μας, έχει κρατήσει την πανδημία υπό έλεγχο και αυτό μας κάνει πολύ αισιόδοξους.
Η δοκιμασία αυτή, είμαι βέβαιος, πως παρά τις όποιες απώλειες μπορεί να μας κάνει πιο δυνατούς, πιο αλτρουιστές και πιο ανθρώπινους αλλά και να βελτιώσει το επίπεδο των υπηρεσιών δημόσιας υγείας στο άμεσο μέλλον.
• Το παραπάνω γράφημα αποτυπώνει τις ανάγκες των συστημάτων υγείας σε όλο τον κόσμο, καθώς και την πρόσβαση του πληθυσμού σε αυτά / ΑΠΕ-ΜΠΕ / Δημοσιογραφική επιμέλεια: Δημ. Φραγκουλιώτης