fbpx

Ποδηλάτης ή runner?

Eμπνεόμενος από ένα καλό φίλο αλλά και από το γνωστό τραγούδι του Γιοκαρίνη «κιθαρίστας ή ντράμερ», θέλω να αντιπαραβάλω τις δύο αυτές μορφές άθλησης, τους δύο τρόπους εκγύμνασης που έχουν ως κοινό σημείο το δρόμο αλλά και το βουνό. Εφαλτήριο για αυτό το συλλογισμό ήταν η ασύλληπτη βαρεμάρα και πλήξη που ένιωσα το χειμώνα, τρέχοντας λίγο, βλέποντας σειρές στην τηλεόραση, έτοιμος να το γυρίσω στο τάβλι…

  • του Άρη Γαβριελάτου (aris@irunmag.gr)
    (από τη στήλη “OPINION MAKER¨ στο free press περιοδικό iRun / τεύχος Απρ.2018)

 

Το ποδήλατο το χρησιμοποιώ χρόνια, πάντα ως ερασιτεχνικό τρόπο άσκησης αλλά και ως μέσο μεταφοράς προ του Μετρό, σε μια Αθήνα εξίσου κολασμενη με τη σημερινή. Είναι πιο γρήγορο, χρησιμοποιείς το οδικό δίκτυο οπότε αν  έχεις όρεξη,  πας  παντού. Επίσης, τα ποδήλατα έχουν εξελιχθεί και σε γενικές γραμμές ο εξοπλισμός είναι καλύτερος! Ψυχολογικά μιλώντας, η αίσθηση ότι καλύπτεις πολύ περισσότερα χιλιόμετρα στον ίδιο χρόνο, αφήνει μια μεγαλύτερη ικανοποίηση στο τέλος της ημέρας. Άλλο ένα σημείο-κλειδί είναι το γεγονός της αυτονομίας που έχεις καθώς μπορείς να φύγεις από το σπίτι και να ξεκινήσεις άμεσα την προπόνηση κουβαλώντας κλειδιά, νερά και κανένα έξτρα ρούχο. Για να καταλάβεις, για να τρέξω στο Ζάππειο πρέπει να πάρω κράνος, να κλειδώσω τη μηχανή, να ντυθώ κλπ. Δυστυχώς δεν είμαι από αυτούς που θα τρέξουν στους δρόμους της γειτονιάς, βγαίνοντας απλά από το σπίτι.

Σίγουρα, το ποδήλατο και ο αναβάτης αντιμετωπίζουν κινδύνους, με κυριότερο τα αυτοκίνητα και τους οδηγούς τους που η νοοτροπία τους είναι στο «get out of my way you filthy biker» παρά στο «share the road» και «όλοι αδερφωμένοι στο δρόμο»! Φυσικά, μπορείς να πάθεις λάστιχο αν και αυτό πια δεν είναι φοβερό εμπόδιο καθώς υπάρχουν κιτ επισκευής.


 
 

Το βασικό, για μένα, είναι η κάλυψη ωρών και αποστάσεων, η εκγύμναση των μυών με διαφορετικό τρόπο και η ποικιλία διαδρομών που χαρίζει το ποδήλατο. Επίσης, στα σεκλέτια μου, πάω και στη δουλειά με το ποδήλατο ή σε μια υποχρέωση που δεν απαιτεί dress code. Είμαι τυχερός, βέβαια, καθώς η εργασιακή κουλτούρα στην εταιρεία που εργάζομαι, προκρίνει το ποδήλατο.

Το τρέξιμο! Αχ το τρέξιμο. Είναι, κατά βάθος, η αρχή των πάντων! Όλα τα αθλήματα το περιέχουν. Σίγουρα είναι πιο επίπονο σε όρους ενέργειας, δύναμης,ψυχολογίας ενώ ζητάει την ώρα του. Στον ΠΓΣ η προπόνηση μας διαρκούσε 1,5 ώρα και είμασταν το ερασιτεχνικό τμήμα. Τώρα πια, για να πεις ότι κάτι έκανα, θες σίγουρα μια ώρα χωρίς τις διαδρομές. Στις πόλεις και ειδικά στην Αθήνα, θες ώρα για να βρεθείς στο ΟΑΚΑ, στο Χολαργό, στο Νιάρχο και όπου αλλού προπονούμαστε.

Η αίσθηση μου είναι ότι πραγματικά «δίνεις πόνο» με το τρέξιμο! Διαλλειματικές, long runs, tempo. Πολλές και διαφορετικές προπονήσεις. Είσαι εσύ και το κορμί σου, εσύ και η ψυχολογία σου. Είτε στο βουνό, είτε στο δρόμο τρέχεις θες, δεν θες με τα λιγότερα. Μπορούμε να πούμε ότι απελευθερωνεσαι αν και πλέον όλοι κουβαλάμε κάποιο  gadget για την χρονομέτρηση ή για τη μουσική που μπορεί να ακούμε. Αν και σε περιορίζει στο χώρο, το τρέξιμο διευρύνει την αντίληψη, αφήνει μια αίσθηση καθαρότητας τού μυαλού. Αυτό, ίσως, συμβαίνει διότι ναι μεν προσέχεις αλλά γνωρίζεις ότι είσαι σε προστατευόμενο χώρο, κάτι που στο ποδήλατο δεν μπορείς να το νιώσεις και οφείλεις να προσέχεις 100%. Να πω, βέβαια, χαριτολογώντας ότι αφήνει και μια αίσθηση γαλακτικού οξέως αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση!

Που καταλήγουμε; Το τρέξιμο στο βουνό και δευτερευόντως στο δρόμο αποτελεί προτεραιότητα γιατί αυτό άλλωστε είναι το χόμπι μου! Σίγουρα, όμως, θα εντάξω το ποδήλατο ακόμα πιο πολύ στις προπονήσεις μου. Με έσωσε από τη βαρεμάρα και του το οφείλω. Αντί να χάσω προπονήσεις, κατάφερα να βρω μια εναλλακτική πολύ δυνατή, που σίγουρα θα με βοηθήσει σε όλους  τους τομείς. Ίσως βρω και κανεναν αγώνα να δω τι μπορώ να καταφέρω…

Δημοφιλη Αρθρα

iRun 45 Χειμώνας 2024

Get your magazine at home!

Γίνε Συνδρομητής
και πάρε δώρο
την τσάντα του iRun!