Ο Φώτης Ζησιμόπουλος βρίσκεται από την Πέμπτη (24/2) στη Βαρκελώνη για τον πρώτο του αγώνα για το 2022. Πέντε μήνες μετά την ιστορική του νίκη στο «Σπάρταθλον», ο Φώτης Ζησιμόπουλος θα πάρει μέρος στον αγώνα 24 ωρών το Ultrarunning Barcelona (UrB22) που θα γίνει στην πρωτεύουσα της Καταλονίας.
Ο αγώνας θα αρχίσει στις 12 το μεσημέρι (ώρα Ισπανίας) του Σαββάτου (26/2) στην πίστα του σταδίου «Χοάν Σεραχίμα» της Βαρκελώνης. Ο 40χρονος δρομέας στοχεύει στη νίκη και μαζί στην επίτευξη νέου παγκοσμίου ρεκόρ στο 24ωρο. Στόχος του τα 309,4 χλμ. που κάλυψε σε 24 ώρες ο Λιθουανός, Αλεκσάντρ Σορόκιν στις 29 Αυγούστου 2021 στο Utrla Park Weekend 24 Hour της Πολωνίας, όταν και πήρε το παγκόσμιο ρεκόρ από τον Γιάννη Κούρο, που με τη σειρά του είχε διανύσει 303,306 χλμ. στις 4 Οκτωβρίου του 1997 στην Αδελαΐδα.
Ο Αλεκσάντρ «Σάνια» Σορόκιν ήταν νικητής στο «Σπάρταθλον» το 2017 με 22ώρ.04:04, επίδοση που είναι και η κορυφαία από ξένο αθλητή στον αγώνα υπερ-απόστασης των 246χλμ. από την Αθήνα στη Σπάρτη και ελάχιστα λεπτά χειρότερη από τις 21ώρ.57:36 που χρειάστηκε ο Ζησιμόπουλος για να νικήσει στον περσινό αγώνα.
Ο 41χρονος Λιθουανός δρομέας άρχισε το 2022 με μια απίθανη επίδοση, στις 7 Ιανουαρίου στο Τελ Αβίβ έγινε ο πρώτος αθλητής που κατέβηκε τις 11 ώρες στα 100 μίλια (160,934χλμ.).
Ο Σορόκιν, όπως και ο Ζησιμόπουλος, άρχισε σε μεγάλη σχετική ηλικία το τρέξιμο, αρχικά για να χάσει βάρος, αλλά και οι δυο έχουν εξελιχθεί σε κορυφαίους ultra δρομείς.
Με αφορμή τον αγώνα του Φώτη Ζησιμόπουλου το iRun επικοινώνησε με τον Αλεκσάντρ Σορόκιν, που μας μίλησε για τη σχέση του με το τρέξιμο, τις υπεραποστάσεις, μας αποκάλυψε τον ρόλο που έπαιξε στην αθλητική του καριέρα το «Σπάρταθλον».
Ζητήσαμε την άποψή του για το αν μπορεί ο Ζησιμόπουλος να πάρει το ρεκόρ του και ο Λιθουανός μάς απάντησε με μια παροιμία που χρησιμοποιούν στη χώρα του, όταν θέλουν να ενθαρρύνουν κάποιον σε μια επιχείρησή του.
«Κακός είναι ο στρατιώτης που δεν ονειρεύεται να γίνει στρατηγός» ήταν η παροιμία που χρησιμοποίησε και βασίζεται στη συλλογή «Σημειώσεις στρατιώτη» (1855) του Ρώσου συγγραφέα Α. F. Pogossky (1816-1874)!
Διαβάστε όσα μας είπε
Σάνια, πόσα χρόνια ασχολείστε με το τρέξιμο και ειδικότερα τις υπεραποστάσεις;
«Άρχισα να τρέχω όταν ήμουν 32 ετών, στόχος μου ήταν να χάσω βάρος, ήμουν 100 κιλά περίπου. Μετά τον πρώτο ημιμαραθώνιο, ο δεύτερος αγώνας μου ήταν 100 χλμ., έτσι ξεκίνησα το ultra».
Μιλήστε μας για την εμπειρία σας και τη νίκη σας στο «Σπάρταθλον» το 2017.
«Αυτό που θα ήθελα να πω είναι ότι το “Σπάρταθλον” με έφερε ξανά πίσω στο τρέξιμο. Ήθελα να σταματήσω τον αθλητισμό μετά από αρκετά όχι καλά αποτελέσματα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Είπα στον εαυτό μου το “Σπάρταθλον” θα ήταν τελευταίος μου αγώνας, γιατί οι εγγραφές έγιναν μισό χρόνο πριν από τον αγώνα».
Ήταν ο πιο σκληρός αγώνας που έχετε πάρει μέρος;
«Όχι, δεν ήταν ο πιο σκληρός αγώνας, κάποια 24ωρα ήταν περισσότερο σκληρά».
Γνωρίζετε τον Φώτη Ζησιμόπουλο, νικητή στο «Σπάρταθλον» 2021;
«Άκουσα για το αποτέλεσμά του, πως ήταν λιγότερο από 22 ώρες».
Πόσο καιρό προετοιμαστήκατε για τον αγώνα στο UltraPark Weekend 24 Hour όταν και καταρρίψατε το παγκόσμιο ρεκόρ;
«Γύρω στα πέντε χρόνια».
Πήρατε το παγκόσμιο ρεκόρ στις 24 ώρες από έναν εμβληματικό Έλληνα δρομέα στις υπεραποστάσεις, τον Γιάννη Κούρο, τώρα ένας άλλος Έλληνας δρομέας επιδιώκει να το πάρει από εσάς, τι θα είχατε να πείτε;
«Έχουμε μια καλή παροιμία. “Κακός είναι ο στρατιώτης που δεν ονειρεύεται να γίνει στρατηγός”».
Πόσο δύσκολο ήταν σωματικά και πνευματικά να τρέξετε με μέσο όρο 4:39 το χιλιόμετρο στον αγώνα των 24ωρών;
«Όλοι οι ultra αγώνες είναι δύσκολοι, όταν τρέχεις στο 100%. Μπορώ λοιπόν να πω για κάθε αγώνα ότι είναι δύσκολος, είναι επίπονος».
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες σε ένα τέτοιον αγώνα;
«Το δύσκολο κομμάτι είναι το βράδυ, όταν θέλεις να κοιμηθείς, είσαι κουρασμένος, είναι επώδυνο».
Πού προετοιμάζεστε;
«Συνήθως προετοιμάζομαι κοντά στο σπίτι μου, τη γενέτειρά μου το Βίλνιους, όπου υπάρχουν μερικά καλά μέρη για τρέξιμο».
Προ μερικών ημερών καταρρίψατε το παγκόσμιο ρεκόρ, τρέχοντας σε λιγότερες από 11 ώρες τα 100 μίλια στο Τελ Αβίβ. Ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος σας;
«Ψάχνω για αγώνα 24 ωρών, βλέπω πως ακόμα έχω αποθέματα».
Στην Ελλάδα πότε θα σας δούμε ξανά να αγωνίζεστε;
«Ακόμα δεν ξέρω, η πανδημία άλλαξε τα σχέδια όλων μας. Οπότε δεν ξέρω πού θα είναι ο επόμενος αγώνας».
Πώς θα περιγράφατε το δρομικό κίνημα στη χώρα σας και ιδιαίτερα στις υπεραποστάσεις;
«Στη Λιθουανία οι ultra αποστάσεις δεν είναι πολύ δημοφιλείς, έχουμε μόνο έναν αγώνα 50, 100 χλμ.».
Είναι εφικτό για εσάς να ζείτε από το τρέξιμο ή έχετε κάποιο σταθερό επάγγελμα;
«Είχα δουλειά πριν από το 2019, όταν ξεκίνησε η πανδημία, όμως η δουλειά μου έκλεισε, και αφοσιώθηκα στο τρέξιμο. Τώρα είμαι σχεδόν σαν επαγγελματίας δρομέας».