«Καλησπέρα Σάββα. Βεβαίως θα σου τα αναλύσω όλα, και τα καλά και τα κακά. Απλά άσε μου περιθώριο 3 μέρες να μου φύγουν οι αρνητικές σκέψεις για τον αγώνα και θα σου τα πω»!
Αυτό ήταν το μήνυμα του Δημήτρη Κασάπη στις 20:36 της Κυριακής, δυόμισι ώρες αφού είχε ολοκληρώσει το πρώτο του Σπάρταθλον, και αφού τον είχαμε συγχαρεί για τον άθλο του, ενημερώνοντάς τον ότι θέλουμε να τα μάθουμε όλα!
Ο Θεσσαλονικιός δρομέας, με 2:53:13 στον φετινό Μαραθώνιο Θεσσαλονίκης, ήταν ο ένας από τους 34 Ελληνες που τερμάτισαν το 42ο Σπάρταθλον (ξεκίνησαν 55).
Ήταν όμως και ο νεότερος αθλητής που συμμετείχε, μόλις 25 ετών!
Ο Δημήτρης Κασάπης, κάτοικος Χίου εδώ και δύο χρόνια, ολοκλήρωσε το Σπάρταθλον σε 34 ώρες και 43 λεπτά, καταλαμβάνοντας την 123η θέση από τους 368 που ξεκίνησαν (τερμάτισαν οι 193).
Σήμερα λοιπόν, Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024, δυόμισι μέρες μετά τον τερματισμό του, ήταν πιστός στα λόγια του, έτοιμος να απαντήσει σε όλες τις απορίες μας!
– Ο αγώνας ήταν μια απίστευτη εμπειρία που χαράχτηκε για πάντα μέσα μου.
– Το βράδυ πριν από τον αγώνα δεν έκλεισα μάτι γιατί με είχε καταβάλει το άγχος, έχοντας στο μυαλό μου μόνο μια ερώτηση: «τι πάω να κάνω;».
– Το πρωί της ημέρας του αγώνα ήμασταν κάτω από την Ακρόπολη στις 06:00, ο αγώνας θα ξεκινούσε σε μία ώρα. Αρχισαν να τρέμουν τα πόδια μου και η Αγγελική προσπαθούσε να με ηρεμήσει. Εβλεπα μεγάλους αθλητές, με αυτοπεποίθηση, και φαίνονταν ότι ήξεραν τι πάνε να κάνουν και πώς θα το κάνουν.
– Οταν ξεκίνησε ο αγώνας έφυγα άνετος με έναν ρυθμό γύρω στο 6:00, όπου ακολούθησα τον ίδιο ρυθμό για περίπου 100 χλμ. Η ζέστη ήταν απίστευτη, η άσφαλτος έκαιγε, ένιωθα πως άμα συνεχίσω με αυτόν τον ρυθμό θα σκάσω και δεν θα μπορώ να συνεχίσω, για αυτό και άρχισα να πηγαίνω πιο συντηρητικά.
– Η διαδρομή ήταν πάρα πολύ όμορφη, μέχρι να περάσουμε τον Ισθμό της Κόρινθου στην κυριολεξία τρέχαμε δίπλα στη θάλασσα.
– Είχα το δικό μου πλάνο υδροτροφοδοσίας, οπότε μέχρι τα 80 χλμ. δεν έτρωγα τίποτα από τους σταθμούς παρά μόνο γέμιζα νερό.
– Η αλήθεια είναι πως δεν μου πέρασε ούτε μια φορά από το μυαλό να εγκαταλείψω, παρά μόνο το είπα δύο τρεις φορές στην Αγγελική, μπας και το πιστέψω και εγώ. Αλλά τελικά νίκησε η αρχική σκέψη.
– Με κούρασε η συνεχόμενη διαδρομή που ήταν μόνο άσφαλτος χωρίς κανένα ίχνος χωματόδρομου, παρά μόνο όταν πήγαμε στο Αρτεμίσιο για περίπου 5 χλμ.
– Τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα ήταν ανάμεικτα. Αγχος, απογοήτευση και άρνηση, τα οποία εναλλάσσονταν και γίνονταν θέληση, αυτοπεποίθηση και θάρρος στο μυαλό. Η δοκιμασία μπορεί από το να σε κάνει γίγαντα τη μια στιγμή, να σε ταπεινώσει απίστευτα την επόμενη.
– Η νύχτα στο Σπάρταθλον είναι απίστευτη, διότι όλος ο ουρανός έλαμπε από τα εκατομμύρια αστέρια. Για καλή μου τύχη, δεν με έπιασε έντονη υπνηλία σε κανένα σημείο κατά τη διάρκεια του αγώνα.
– Οταν έφτασα στη Σπάρτη ένιωσα δέος και συγκίνηση να υψώνω την ελληνική σημαία και να ακούω από τους κατοίκους της Σπάρτης «ζήτω πατρίδα».
– Κατά τη διάρκεια του αγώνα ήμουν σίγουρος ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το ξανακάνω. Τώρα όμως, αφού έχουν περάσει 3 ημέρες, αρχίζω να αναθεωρώ και να το ξανασκέφτομαι. Τι να πω. Ο,τι είναι να γίνει θα γίνει.
– Θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου τον Στάθη Οικονόμου, όπου πήγαμε σχεδόν όλο τον αγώνα μαζί, καθώς και τους συνοδούς του, Περικλή και Σταύρο, όπου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να τερματίσουμε.
– Αλλά για εμένα τον μεγαλύτερο ρόλο τον έπαιξε η Αγγελική. Δεν θα είχα καταφέρει τίποτα αν δεν την είχα στο πλευρό μου.
– Ο προπονητής μου, Δημήτρης Θεοδωρακάκος, με πήρε τηλέφωνο μετά τον αγώνα και μου είπε πως τα πήγα πολύ καλά. Δεν ήταν το σώμα μου έτοιμο να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο λόγω ηλικίας και χρειάζεται αρκετά χρόνια ώστε να ετοιμαστεί, αλλά τα κατάφερα.
– Στον αγώνα δεν ήξερα τι με πρωτοπονάει και τι με ενοχλεί περισσότερο. Με τράβηξε ο δεξιά δικέφαλος, αλλά συνέχισα χωρίς να του δίνω σημασία.
– Σήμερα πονάω και δεν μπορώ να περπατήσω φυσιολογικά. Εχουν πρηστεί οι πατούσες μου, αλλά μέρα με την μέρα θα γίνονται καλύτερα.
– Δεν ξέρω ποιος είναι ο επόμενος αγωνιστικός στόχος και μέχρι στιγμής δεν έχω κανένα πλάνο. Εχω πολλές ιδέες, αλλά ακόμα τίποτα δεν είναι σίγουρο. Για αυτό δεν ξέρω πότε θα είναι η πρώτη μου προπόνηση. Θέλω να περάσω λίγο χρόνο με την κοπέλα μου και μετά θα ξαναξεκινήσω.
