Μια μοναδική επίσκεψη του iRun στο ξεχωριστό γραφείο… της κορυφαίας εκπροσώπου του ορεινού τρεξίματος στην Ελλάδα
Λένε, ίσως καθ’ υπερβολή, «πως όλοι κρύβουμε ένα πρωταθλητή μέσα μας απλά πρέπει να ψάξουμε για να τον ανακαλύψουμε και τον βγάλουμε στην επιφάνεια». H Γλυκερία Τζιατζιά είναι ένα τρανό παράδειγμα πως η κορυφή μπορεί να μας περιμένει σε κάτι που ακόμα δεν έχουμε καν φανταστεί.
Η σπουδαία Τρικαλινή Πρωταθλήτρια ορεινού τρεξίματος της Salomon Hellas, πριν τρία χρόνια δεν γνώριζε καν την ύπαρξη του αθλήματος στο οποίο τώρα γράφει ιστορία. Σήμερα «το κορίτσι με το λουλούδι» (το γούρι σε κάθε αθλητική της εμφάνισή) αποτελεί την αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια σε κάθε μορφή Trail Running στη χώρα μας με εντυπωσιακές επιδόσεις στο βουνό. Αλλά δεν είναι μόνο οι σπουδαίοι χρόνοι της που την κάνουν να ξεχωρίζει. Μια ανεπιτήδευτη δροσερή παρουσία, γεμάτη ενέργεια, με φυσική ευγένειά αλλά και ένα χαμόγελο να τη συνοδεύει παντού και πάντα αποτελεί την ιδανική βιτρίνα για ένα άθλημα που επιζητά την προβολή και την προσοχή μας.
Σε αυτό το πλαίσιο η επιλογή της Γλυκερίας ως «προσώπου του μήνα» για την εκκίνηση της παρουσίας του iRun στο χώρο μοιάζει μάλλον με μονόδρομο. Μάλιστα προτιμήσαμε για χώρο συνάντησης το φυσικό της πλέον περιβάλλον, ένα χώρο αθλητικής εργασίας και χαράς, το «φανταστικό» της γραφείο στο βουνό, εκεί όπου όλοι απολαμβάνουμε τα κατορθώματα της…
iRun: «Καταρχήν να σε ευχαριστήσουμε που μας δέχτηκες στο γραφείο σου».
Γλυκερία: «Χαρά μου (γέλια)».
iRun: «Είναι μια ωραία καινοτομία που μάλλον θα ζηλέψουν πολλοί».
Γλυκερία: «Είναι τύχη το σκηνικό αυτό εδώ».
iRun:: «Νομίζω ότι σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα».
Γλυκερία: «Μακάρι να ήταν πραγματικό γραφείο».
iRun:: «Περιέγραψε μας λίγο γιατί το ορεινό τρέξιμο ενώ έχουμε διακρίνει ότι συγκεντρώνει πολλές συμμετοχές ίσως δεν είναι τόσο διαδεδομένο στον “πολύ κόσμο”. Εσύ πως αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτό το άθλημα»;
Γλυκερία: «Εντελώς τυχαία ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ορεινό τρέξιμο είναι ένα άθλημα που ανθίζει και δεν το ξέρει πολύς κόσμος, είναι σε βρεφική ηλικία ακόμη στην Ελλάδα σε σχέση με χώρες του εξωτερικού όπως η Ισπανία που το άθλημα είναι γνωστό αρκετά χρόνια. Είδα μια αφίσα έξω από το σπίτι μου στην πόλη που σπούδαζα στη Λαμία, για έναν ορεινό μαραθώνιο της Οίτης, δήλωσα συμμετοχή, νόμιζα ότι ο αγώνας γίνεται στην άσφαλτο, πήρα τη μαμά μου για ένα διήμερο, την προηγούμενη ημέρα φάγαμε και σπετσοφάι… ( Γέλια )
Και ξεκίνησα να τρέχω. Μπήκα στο μονοπάτι, δεν είχα καταλάβει τι γίνεται, ξεκίνησα μια μεγάλη ανηφόρα, για αρκετή ώρα ήμουν μόνη μου, σκέφτηκα γιατί δεν πήρα κινητό μαζί μου, πως θα με βρουν εδώ που χάθηκα, νόμιζα ότι ήμουν η τελευταία, τελικά με τα πολλά μετά από κανένα τρίωρο που τερμάτισα ήμουν και στο βάθρο με τις γυναίκες, και λέω εντάξει μάλλον είμαι καλή».
iRun: «Και μάλλον ήταν γραφτό σου»;
Γλυκερία: «Έτσι μπήκα σε μια διαδικασία να ψάξω και άλλον έναν αγώνα, ξεκίνησα να τρέχω μόνη μου στα 6, 8χλμ. γιατί αυτό το χρόνο είχα τότε. Γνώρισα κάποιους ανθρώπους που ασχολούνται αλλά ο πρώτος χρόνος δεν ήταν τόσο καλός για εμένα. Ουσιαστικά από το Δεκέμβριο του ’14 άρχισα να ασχολούμαι πιο συστηματικά».
iRun: «Θα έλεγες ότι σου έγινε τρόπος ζωής»;
Γλυκερία: «Άλλαξε όλη μου η ζωή για το ορεινό τρέξιμο, όχι απλά ο τρόπος ζωής, η καθημερινότητά μου επικεντρώνεται σε αυτό πλέον».
iRun: «Μπορώ να διακρίνω ότι το ορεινό τρέξιμο έχει οφέλη, από την άποψη της φύσης, αλλά σίγουρα θα έχει και δυσκολίες. Ποιο κομμάτι πιστεύεις ότι υπερτερεί»;
Γλυκερία: «Πιστεύω ότι για να βρισκόμαστε κάθε μέρα έξω, ή όσοι έχουμε λιγότερο χρόνο τα Σαββατοκύριακα και να το αποζητάμε τόσο πολύ,προφανώς δε βλέπουμε τις δυσκολίες οι οποίες είναι ελάχιστες μπροστά στα τεράστια οφέλη. Θεωρώ ότι αποτελεί μέρος της ανθρώπινης έκφρασης να κινούμαστε με συχνότητα στο φυσικό περιβάλλον για αυτό και το αναζητούμε τόσο έντονα. Δεν είναι μόνο οι εικόνες είναι και οι υπόλοιπες αισθήσεις που αναπτύσσονται, η ελευθερία που νιώθουμε, η επαφή με το τερέν με τη φύση με τα δέντρα και όλο το περιβάλλον. Νομίζω ότι λειτουργούν όλα ευεργετικά».
iRun: «Η δική σου άποψη που σίγουρα βλέπεις όλο και περισσότερο κόσμο να τρέχει σιγά σιγά είναι μόδα ή μια συνειδητή τάση για τον πολύ κόσμο που μπαίνει σιγά σιγά στο άθλημα»;
Γλυκερία: «Πιστεύω ότι κάποια άτομα μένουν και κάποια άλλα είναι αυτά που κινούνται μεταξύ αθλημάτων σίγουρα υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις στο χώρο. Αυτό όμως που θέλουμε να μεταδώσουμε και εμείς σαν αθλητές είναι κυρίως προς τα άτομα που θα συμμετέχουν να το αγαπήσουν και να μείνουν. Πρέπει απλά να ψάξουν πιο βαθιά για να βρουν τα οφέλη. Πιστεύω επομένως ότι είναι πιο πολύ μια οργανωμένη τάση που θα φέρνει στο άθλημα διαρκώς νέους φίλους. Προσωπικά θα προέτρεπα τον καθένα να το δοκιμάσει».
iRun: «Είναι ένα άθλημα για όλες τις ηλικίες»;
Γλυκερία: «Αν και βλέπουμε λίγο μεγαλύτερες ηλικίες στο ορεινό τρέξιμο -όταν ξεκίνησα εγώ να τρέχω έκανε μπαμ ότι ήμουν η μικρότερη- πιστεύω ότι είναι για όλες τις ηλικίες. Δεν υπάρχουν άλλωστε τραυματισμοί ιδιαίτεροι που να αποτρέπουν κάποιο παιδί ή κάποιον μεγαλύτερης ηλικίας να ασχοληθεί. Πολλοί προπονητές Στίβου φοβούνται να βάλουν τα παιδιά να τρέξουν στο βουνό, γιατί πιστεύουν ότι θα πέσουν, θα τραυματιστούν κτλ. Η αλήθεια όμως είναι πως οι αθλητές του Στίβου τραυματίζονται πολύ παραπάνω σε σχέση με τους αθλητές του ορεινού τρεξίματος».
iRun: «Οι διαφορές του ανώμαλου δρόμου με έναν μαραθώνιο που είναι και αυτός ένας δύσκολος και απαιτητικός αγώνας»;
Γλυκερία: «Ο μαραθώνιος είναι σίγουρα μια πολύ δύσκολη προσπάθεια εγώ έχω τρέξει μαραθώνιο μόνο στο βουνό, αλλά κάνω προπονήσεις σε άσφαλτο οπότε έχω μια γενική άποψη».
iRun: «Θα ήθελες να δοκιμάσεις να τρέξεις δρομικό μαραθώνιο»;
Γλυκερία: «Θα ήθελα ναι, σίγουρα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου και μου αρέσει να δοκιμάζω πράγματα, εγώ δε θα πω ποτέ ότι εγώ ασχολούμαι μόνο με αυτό και θα κάνω μόνο αυτό. Υπάρχουν όμως αρκετά μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα δύο είδη τρεξίματος. Στην άσφαλτο μιλάμε για επανάληψη της ίδιας κίνησης για αρκετή ώρα, μάλιστα σε υψηλή ένταση,δηλαδή ένα μαραθωνοδρόμος επί τρεις ώρες βρίσκεται σε ένταση και κάνει την ίδια ακριβώς κίνηση. Στο ορεινό τρέξιμο ανεβοκατεβάζουμε εντάσεις ανάλογα με το προφίλ και το τερέν και ταυτόχρονα έχουμε και εντελώς διαφορετική κίνηση δηλαδή κανένα βήμα δεν είναι ίδιο με το προηγούμενο».
iRun: «Δηλαδή πρέπει να κάνεις καλύτερη διαχείριση και της δύναμής σου και των αποθεμάτων σου».
Γλυκερία: «Σίγουρα ναι».
iRun: «Πόσο διαρκεί η αγωνιστική περίοδος»;
Γλυκερία: «Συνήθως διαρκεί όλη την Άνοιξη και το Καλοκαίρι, το Χειμώνα θα ξεκουραστούμε αφού είναι και πιο δύσκολο να πραγματοποιηθούν αγώνες ή είναι πολύ λίγοι και κινούνται κυρίως χαμηλά υψομετρικά. Οπότε μια σεζόν από το Μάρτιο μέχρι το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο είναι η αγωνιστική περίοδος για εμάς. Ένας κύκλος γεμάτος όμως με αγώνες. Μπορούμε να κάνουμε και παραπάνω σε σύγκριση με τους αθλητές που τρέχουν στην άσφαλτο. Ένας καλός μαραθωνοδρόμος θα κάνει έναν το πολύ δύο αγώνες μέσα στη χρονιά ενώ εμείς μπορούμε να κάνουμε και 5 και 6. Οι καταπονήσεις είναι διαφορετικές».
iRun: «Τι χρειάζεται ένας αθλητής για να συμμετάσχει σε τέτοιους αγώνες»;
Γλυκερία: «Αυτό που χρειάζεται και συνήθως δεν το κάνουν πολλοί -επειδή παθιάζονται με τα τοπία και τις φυσικές ομορφιές- είναι η προπόνηση. Οι προσαρμογές που θα πάρεις από την προπόνηση θα σε κάνουν να απολαύσεις και παραπάνω τους αγώνες. Βέβαια δεν είναι ανάγκη το επίκεντρο ενός αθλητή να είναι μόνο ο αγώνας, θα πρέπει να περνάει και καλά. Για να συμμετάσχεις όμως αξιοπρεπώς σε έναν αγώνα και να μπεις στη διαδικασία να μην πας κάπου απλά περιπατητικά, αλλά να το κάνεις προσπαθώντας να τερματίσεις όσο πιο γρήγορα μπορείς, το Α και το Ω είναι η προπόνηση».
iRun:«Εσένα η βασική σου προπόνηση/πρόγραμμα ποια είναι»;
Γλυκερία: «Την βδομάδα πριν τον αγώνα σίγουρα θα ξεκουράζομαι αλλά το προηγούμενο διάστημα και ανάλογα με τη φύση της διαδρομής, προσπαθούμε να προσαρμοστούμε προπονητικά στις ειδικές συνθήκες κάθε διοργάνωσης. Εάν είναι μεγάλη κάνουμε αρκετές διάρκειες κυρίως στο βουνό, προσπαθώ μάλιστα να λείπω και εκτός Αθήνας ώστε να μου βγαίνει πιο άνετα να κινούμαι σε ορεινό περιβάλλον, ενώ εάν είναι ένας πιο μικρός αγώνας δουλεύουμε και αρκετές ταχύτητες κάνοντας και αρκετή επίπεδη προπόνηση».
iRun: «Όταν δεν μπορείς να φύγεις εκτός Αττικής, Αθήνα/Αττική που τρέχεις»;
Γλυκερία: «Τρέχω παντού, θα βρεθώ στον Εθνικό Κήπο για να κάνω τα κύρια προγράμματα δυο φορές την εβδομάδα είτε ένα fartlek είτε μια προπόνηση έντασης είτε διαλειμματική προπόνηση. Μερικές φορές εάν δεν μπορέσω να πάω στην Πάρνηθα κάνω ένα city trail στην πόλη, στον Πειραιά, σε σκαλοπάτια και δύο φορές την εβδομάδα στην Πάρνηθα την οποία έχουμε κάνει και 100 φορές πλέον δεν ξέρεις και που να πας».
iRun: «Έχεις μπροστά σου το Ζαγόρι Μountain Running όπου έχεις συμμετάσχει ξανά. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου»;
Γλυκερία: «Είναι ο πιο αθλητικός,όχι όμορφος, νομίζω ο πιο επιβλητικός αγώνας ορεινού τρεξίματος στην Ελλάδα».
iRun: «Λόγω τοπίου, λόγω διαδρομών»;
Γλυκερία: «Σίγουρα το γεοπάρκο Βίκου-Αωού τα λέει όλα, έχει ποικιλομορφία στα τερέν στον καιρό, βλέπεις από τη Δρακόλιμνη μέχρι το φαράγγι του Βίκου, πράγματα που δε θα τα δεις μαζεμένα, σε ένα μόνο βουνό σε ένα μόνο πάρκο οπότε νομίζω ότι αυτή η ποικιλία που σου δίνει το Ζαγόρι είναι αυτό που σε κάνει να θες να ξαναπάς και μιλάω βέβαια για τους λίγο μεγαλύτερους αγώνες γιατί οι πιο περιορισμένες διαδρομές των 10χλμ και 21χλμ δηλαδή κινούνται σε πιο ασφαλή τερέν. Αν και ακόμα και στα 21χλμ με τόσα γεφύρια και τόσα χωριά που βλέπεις είσαι καλυμμένος»
iRun: «Δηλαδή για κάποιον που ξεκινάει τώρα το συστήνεις».
Γλυκερία: «Εισαγωγικά είναι πράγματι πολύ ωραίοι αυτοί οι δύο αγώνες».
iRun: «Η επαγγελματική σου ζωή έχει σχέση με το χόμπι σου»;
Γλυκερία: «Είμαι απόφοιτος των ΤΕΙ φυσικοθεραπείας της Λαμίας. Δεν περίμενα ότι θα ασχοληθώ με το ορεινό τρέξιμο η αλήθεια είναι ότι ο επαγγελματικός μου προσανατολισμός ήταν προς κάποιο μεταπτυχιακό να ασχοληθώ δηλαδή άμεσα με το επάγγελμά μου. Λόγω του αθλητισμού είναι αλήθεια πως έχω αφήσει αυτό το κομμάτι λίγο πίσω, σκοπεύω ‘όμως να το ξεκινήσω αυτόν τον Οκτώβρη. Ουσιαστικά ασχολούμαι μόλις δύο φορές την εβδομάδα με το αντικείμενο μου που είναι πάρα πολύ λίγο. Το ορεινό τρέξιμο είναι αυτή τη στιγμή σε πρώτο πλάνο να δούμε όμως πόσο αυτό μπορεί να συνεχιστεί».
iRun: «Επηρεάζει ο ρυθμός των αθλητικών απαιτήσεων την προσωπική σου ζωή»;
Γλυκερία: «Σίγουρα όταν έχεις ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα μέσα στην ημέρα -δεν είμαι γενικά απόλυτη να πω 9-11 το πρωί ή 7-8 το απόγευμα- αλλά σίγουρα θα κάνω δύο προπονήσεις και σίγουρα θα χρειαστεί να κοιμηθώ και 1 ώρα το μεσημέρι δηλαδή κάπως πρέπει να συμβαδίζει όλο αυτό με την προσωπική ζωή».
iRun: «Το βράδυ»;
Γλυκερία: «( Γέλια )Το βράδυ νομίζω ότι δε θέλεις να δεις και κάποιον εκείνη την ώρα. όχι εντάξει είμαι αρκετά κοινωνικό άτομο, οπότε και οι φίλοι μου και η προσωπική μου ζωή συμβαδίζουν με το πρόγραμμά μου».
iRun: «Οι φίλοι σου είναι από το χώρο»;
Γλυκερία: «Όχι οι φίλοι μου είναι εκτός χώρου και αυτό είναι μάλλον πολύ καλό».
iRun: «Σε ονομάζουν το κορίτσι με το λουλούδι. Αυτό πως προέκυψε»;
Γλυκερία: «Από το λουλούδι που φοράω στα μαλλιά στους αγώνες νομίζω όμως ότι πλέον έχω μεγαλώσει και θα το καταργήσω».
iRun: «Είναι κάτι σαν γούρι δηλαδή»;
Γλυκερία: «Ναι ήταν το γούρι μου αφού αυτά τα 3 χρόνια που τρέχω, σε έναν αγώνα δεν το έχω βάλει – φέτος στον Παρνασσό- και έχω εγκαταλείψει».
iRun: «Τα φετίχ σου, τα αγαπημένα σου αντικείμενα αυτά δηλαδή που δεν αποχωρίζεσαι ποτέ σε έναν αγώνα ή σε μια προπόνηση»;
Γλυκερία: «Νομίζω ότι είμαι παιδί του φαγητού πάντα δηλαδή κουβαλάω κάτι πάνω μου το οποίο τρώγεται είτε στην προπόνηση είτε στο αυτοκίνητο μου είτε στη δουλειά. Πάντα θα έχω κάτι μικρό για να φάω. Δεν είμαι γκατζετάκιας δεν κουβαλάω κινητό μαζί μου, μουσική όμως ακούω, έτσι έχω πάντα ακουστικά μαζί μου».
iRun: «Κάποιο συγκεκριμένο Playlist ή ανάλογα τη στιγμή»;
Γλυκερία: «Ακούω γενικά χαλαρά τραγούδια όταν τρέχω, βγάζει που βγάζει ένταση το τρέξιμο δεν χρειάζεται να προσθέσω κι άλλη. Ακούω λοιπόν χαλαρή μουσική όπως Coldplay».
iRun: «Χωρίς να σκεφτείς πολύ ποια πιστεύεις ότι είναι η πιο ξεχωριστή εμπειρία σου από τους αγώνες»;
Γλυκερία: «Νομίζω ότι η πιο αγαπημένη μου στιγμή ήταν στο φετινό Olympus Marathon που κατάφερα να διαχειριστώ μια πολύ δύσκολη κατάσταση μετέχοντας σχετικά απροπόνητη λόγω ενός τραυματισμού. Για μια ώρα διαχειρίστηκα ένα πολύ άσχημο κομμάτι του εαυτού μου, που δεν ήξερα ότι υπάρχει, παρόλα αυτά ο τερματισμός ακόμα και 20 λεπτά πιο αργά σε σχέση με πέρυσι ήταν το πιο μεγάλο μου επίτευγμα έως τώρα, η πιο σημαντική στιγμή Ότι δηλαδή κατάφερα ακόμα και μετά από κάτι τόσο επίπονο να τερματίσω».
iRun: «Αν και είσαι πολύ νέα έχεις ήδη πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό σου. Οι επόμενοι σου στόχοι»;
Γλυκερία: «Σίγουρα με ενδιαφέρει ένας αγώνας στο εξωτερικό, νομίζω ότι ίσως και να έχω αργήσει λίγο να το ξανακάνω. Η περυσινή χρονιά ήταν πολύ καλή για μένα στην Ελλάδα, δεν το πίστευα ούτε και η ίδια, πήγαινα από τον ένα αγώνα στον επόμενο με μεγαλύτερη ενέργεια. Έτσι επιλέξαμε να κάνουμε έναν αγώνα στο εξωτερικό στο τέλος της χρονιάς όπου ήμουν και περισσότερο κουρασμένη δηλαδή μετά το
Μαραθώνιο του Μετσόβου, του Ολύμπου και του Ζαγορίου. Πήγα στο Zermatt όπου βγήκα 7η με μια επίδοση μακριά από τις δυνατότητες μου. Νομίζω ότι ένας ακόμα αγώνας στο εξωτερικό είναι πλέον ο κύριος στόχος….»
iRun: «Τον έχεις οριοθετήσει»;
Γλυκερία: «Δύο περνάνε από το μυαλό μου, είναι και οι δύο το Σεπτέμβριο. Ο πρώτος ονομάζεται Run the Rut στην Αμερική τα 28χλμ και ο δεύτερος είναι το Ultra Pirineu η μαραθώνια απόσταση δηλαδή τα 45χλμ στις 23 Σεπτεμβρίου. Η αλήθεια είναι ότι πιο ανταγωνιστικός είναι ο δεύτερος θα ήθελα όμως να προσπαθούσα να τρέξω και στους δύο. Οι ημερομηνίες είναι κοντά αλλά είναι εφικτό όταν από μια μικρότερη απόσταση πας στη μεγαλύτερη. Θα δούμε το τελικό πλάνο».
iRun: «Κατά τη διάρκεια του αγώνα πως διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου; Τι σκέφτεσαι»;
Γλυκερία: «Γενικά είμαι κάπως σκληρή με τον εαυτό μου, δε με αφήνω να σκέφτομαι και να γίνομαι πιο ευσυγκίνητη, το έχεις αυτό το κομμάτι στην προπόνηση, μπορεί να βουρκώσεις, μπορεί να νιώσεις κάπως, αλλά στον αγώνα είμαι λίγο πιο σκληρή δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να νιώσει άσχημα και να επηρεαστώ από μια κατάσταση. Γενικά θεωρώ ότι με διαχειρίζομαι σωστά».
iRun: «Πόσο ρόλο παίζει για την κατάκτηση των πρώτων θέσεων η ψυχολογία ενός αθλητή»;
Γλυκερία: «Πιστεύω ότι παίζει μεγάλο ρόλο. Αν με ρωτάγατε πριν 4-5 χρόνια αν θα είχα ποτέ ψυχολογία αθλητή, θα απαντούσα, σε καμία περίπτωση. Είναι νομίζω κάτι που έχει φυτρώσει μέσα μου τον τελευταίο καιρό, έχω γίνει αρκετά ανταγωνιστική όχι με αυτούς που με περνούν ή τους περνάω, με το πείσμα μου, με τον εαυτό μου, θέλω να βλέπω να βελτιώνομαι, μετράω διαδρομές, κάνω αγώνα με τον εαυτό μου. Παίζει
σημαντικό ρόλο η ψυχολογία πρέπει να θες να προχωρήσεις, πρέπει να θες να κερδίσεις, για να γίνει αυτό πράξη».
iRun: «Ακολουθείς συγκεκριμένο διατροφικό πλάνο η τρως πιο ελεύθερα»;
Γλυκερία: «Γενικά τρώω αρκετά ελεύθερα. Μόνο όταν έχω κάποιο σημαντικό αγώνα προσπαθώ να μετρώ τα πράγματα. Έχω στο πλευρό μου ένα αρκετά καλό διατροφολόγο -το Σταμάτη Μουρτάκο- ο οποίος με κυνηγάει ουσιαστικά για να ακολουθήσω το πρόγραμμα που πρέπει. Γενικά δεν προσέχω τυπολατρικά, όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι κάνω και το αντίθετο».
iRun: «Με τον προπονητή σου πόσο καιρό είστε μαζί»;
Γλυκερία:«Τρία χρόνια όσα χρόνια δηλαδή τρέχω, δεν έχω αλλάξει ούτε πιστεύω ότι θα αλλάξω. Με το Δημήτρη (Θεοδωρακάκος) υπάρχει μια πολύ καλή συνεργασία και επικοινωνία. Είναι πολύ σημαντικό να κινείσαι στο ίδιο ύφος με τον προπονητή σου. Ο Δημήτρης γενικά είναι πολύ εργατικός και εάν “το έχεις” και λίγο και εσύ, νομίζω ότι δημιουργείται η τέλεια σχέση».
iRun: «Υπάρχει κάποιος τραυματισμός που σου είχε κοστίσει στην αγωνιστική σου πορεία»;
Γλυκερία: «Γενικά η αρκετή επιβάρυνση στο σώμα μου το οποίο έχει μικρή προπονητική ηλικία είχε σαν αποτέλεσμα κάποια οστικά οιδήματα, που με κράτησαν πέρυσι από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιανουάριο, εκτός. Πιστεύω όμως ότι κάποιος τραυματισμός πέρα του ότι θα σου κοστίσει αγωνιστικά σε ωφελεί πολύ στο να ανοίξεις τους ορίζοντές σου προπονητικά. Ας πούμε εγώ τις δυο-τρεις φορές που τραυματίστηκα άρχισα να κάνω ποδήλατο που πριν δεν έκανα, το έχω προσθέσει
στην προπόνησή μου, έχω αρχίσει να κάνω ενδυνάμωση.
Θεωρώ ότι από τους τραυματισμούς αποκομίζεις πάντα πράγματα. Μπορούν να
σου κοστίσουν κάποιους αγώνες αλλά σίγουρα αυτό που θα αποκομίσεις είναι πολύ μεγαλύτερο.
iRun: «Υποστήριξη από την πολιτεία υπάρχει»;
Γλυκερία: «Όχι δεν υπάρχει, στο ορεινό τρέξιμο υπάρχει μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία, μιλάμε πλέον για χορηγούς, για εταιρίες…»
iRun: «Επειδή κάποιος δεν το έχει επικοινωνήσει με την πολιτεία»;
Γλυκερία: «Ίσως η πολιτεία δεν έχει καταλάβει ακόμα πόσο κερδοφόρο και ενδιαφέρον είναι το συγκεκριμένο άθλημα. Ακόμα και ο ΣΕΓΑΣ φέτος μετά από 4 χρόνια έκανε το πανελλήνιο πρωτάθλημα ορεινού τρεξίματος».
iRun: «Νομίζω ότι σε κάποιες περιφέρειες έχει αρχίσει να γίνεται κάτι…»
Γλυκερία: «Ναι αλλά και πάλι συμμετέχουν απλά στη διοργάνωση του αγώνα, στον αθλητή δεν έχει κάποιο αντίκτυπο αυτό. Πιστεύω ότι στα επόμενα χρόνια ίσως επενδύσουν ή το προσεγγίσουν κάπως διαφορετικά».
iRun: «Αντίθετα οι ιδιώτες χορηγοί»;
Γλυκερία: «Οι εταιρίες είναι σίγουρα πιο κοντά σε εμάς, μπορώ να πω ότι εταιρίες που ασχολούνται με το κομμάτι το ορεινό παρά με το δρόμο κάνουν καλύτερες χορηγίες στους αθλητές. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω χορηγούς και μάλιστα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα».
iRun: «Από όλους τους προορισμούς που μας είπες ότι έχεις τρέξει ποιος θα έλεγες ότι είναι ο αγαπημένος σου»;
Γλυκερία: «Το Ζαγόρι επιμένω, προπονούμαι και αρκετές φορές μέσα στο χρόνο εκεί, τον αγαπάω ιδιαίτερα αυτόν τον τόπο και έγκειται σε αυτό που σας είπα και πιο πριν στην ποικιλία που έχει. Δηλαδή από ένα μέρος με καταρράκτες μπορείς να πας να ανεβαίνεις βράχια και μετά να μπαίνεις στο Βοϊδομάτη. Έχει πάρα πολλές επιλογές. Αν μιλάμε για Ελλάδα και για βουνό σίγουρα το αγαπημένο μου είναι το Ζαγόρι».
iRun: «Κάπου έχω διαβάσει ότι έχεις κάποια ξένη αθλήτρια ως πρότυπο».
Γλυκερία: «Μου αρέσουν αρκετές αθλήτριες όχι όμως απαραίτητα κάποια που κάνει ορεινό τρέξιμο. Μου αρέσει η Kara Goutcher πάρα πολύ, το προφίλ της γιατί είναι μια αθλήτρια που έχει αντέξει στο χρόνο, τη βλέπουμε από κολεγιακούς αγώνες μέχρι τώρα στα 38 της να κάνει μαραθώνιο μέχρι 230χλμ μου αρέσουν οι οικογενειακές αρχές που έχει ως αθλήτρια και κυρίως η εργατικότητά της».
iRun: «Πως το βλέπεις τώρα που ανέφερες την οικογένεια, όταν ακούς τη φράση να κάνω οικογένεια. Πως το αισθάνεσαι»;
Γλυκερία: «Τον Οκτώβριο γίνομαι 25 οπότε νομίζω ότι είναι λίγο νωρίς, σίγουρα όμως θέλω να κάνω οικογένεια».
iRun: «Αδέρφια έχεις»;
Γλυκερία: «Έχω άλλα τρία οπότε έχω πρότυπο μεγάλης οικογένειας. Είμαι η δεύτερη σαν παιδί έχω και μικρούς γονείς οπότε σίγουρα θέλω να κάνω οικογένεια».
iRun: «Μας είπες πριν ότι έχεις καλή σχέση με το φαγητό και αυτά που παίρνεις κατά τη διάρκεια της προπόνησης αλλά αγαπημένο φαγητό για να απολαύσεις ποιο είναι»;
Γλυκερία: «Ααααααα νομίζω ότι έχω πολλά αγαπημένα φαγητά, δεν ξέρω, μαμά αν με ακούς, τα γεμιστά (γέλια)»
iRun: «Αγαπημένο σου μότο»;
Γλυκερία: «Χμμμμ… δεν ξέρω κάτι που να έχει σχέση με προσπάθεια γενικά διαβάζω αρκετά στιχάκια τα έχω και screenshot στο κινητό, αλλά μάλλον κάτι που έχει σχέση με προσπάθεια. Αυτό με αντιπροσωπεύει».
iRun: «Εκτός από το τρέξιμο έχεις κάποιο άλλο χόμπι; Πως γεμίζεις τον ελεύθερο σου χρόνο».
Γλυκερία: «Όπως σας είπα το φαγητό όχι μόνο μου αρέσει αλλά ασχολούμαι και αρκετά, σίγουρα αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα φτιάχνω διάφορα, είτε μπάρες είτε κέικ, είτε κουλουράκια»
iRun: «Κερνάς και φίλους σου ή τα καταναλώνεις μόνη σου»;
Γλυκερία: «Όχι-όχι δίνω και στους φίλους μου (γέλια )»
iRun: «Όταν ήσουν teenager έτρεχες στη Μεγάρχη»;
Γλυκερία: «Όχι έπαιζα ποδόσφαιρο».
iRun: «Ποδόσφαιρο»;
Γλυκερία: «Ναι είχε μια τοπική ομάδα εκεί στο χωριό έτσι ξεκίνησα να γυμνάζομαι γενικότερα».
iRun: «Αγαπημένη ομάδα»;
Γλυκερία: Μπορεί να έπαιζα μικρή αλλά δεν είμαι καθόλου φίλη του ποδοσφαίρου.
iRun: «Ούτε ξένη»;
Γλυκερία: «Όχι ούτε ξένη, καμία σχέση όμως. Εθνική Ελλάδος (γέλια)».
iRun: «Σινεμά αγαπημένος/η ηθοποιός»;
Γλυκερία: «Δεν πηγαίνω συχνά, ούτε τηλεόραση δεν έχω στο σπίτι τώρα πήρα μια -μου την έκαναν δώρο δεν την ήθελα- ταινίες μου αρέσουν οι κοινωνικές. Πως τον λένε αυτόν τον ηθοποιό….Liam Neeson…καλός είναι αυτός μου αρέσει».
iRun: «Και τέλος όταν απομακρύνεσαι και έχει τελειώσει ένας αγώνας τι προτιμάς να κάνεις»;
Γλυκερία: «Δεν μπορώ να πω ότι είμαι παιδί της θάλασσας δηλαδή μπορεί και να ξαναπάω διακοπές σε βουνό -όπως και έκανα μετά από τον Όλυμπο που πήγα στο Ζαγόρι- νομίζω για ένα μικρό διάστημα πρέπει να απέχεις. Πρέπει να κρατάς τη φλόγα που λέμε, να κάνεις άλλα πράγματα και σίγουρα να μην επικεντρώνονται οι διακοπές σου και η αποχή σου πάλι σε αυτό. Εγώ κάνω πολλά πράγματα και με την οικογένειά μου, με τους φίλους μου που είναι εκτός τρεξίματος. Όταν είμαι μετά από αγώνα προσπαθώ να βάζω παραπάνω ώρες στη δουλειά μου -το φυσικοθεραπευτήριο- οπότε να νιώθω και πιο καλά με τους φίλους μου από εκεί». iRun:«Κάποιο μεγάλο ταξίδι που θα ήθελες να κάνεις; Ένα όνειρο»;
Γλυκερία: «Νομίζω ότι θα προτιμούσα μια βόρεια χώρα όπως η Νορβηγία, η Σουηδία, έχουν πολύ άγρια φύση, μου αρέσει γενικά ο κρύος καιρός, οπότε ίσως η Νορβηγία θα ήταν ένας πολύ ωραίος προορισμός».
iRun: «Δεν ξέρω αν θα ήθελες να προσθέσεις κάτι άλλο».
Γλυκερία: «Νομίζω ότι τα καλύψαμε όλα εάν δεν τα είπα καλά να τα ξαναπώ (γέλια). Χάρηκα πάρα πολύ και μου άρεσε το σκηνικό με το γραφείο, μακάρι να ήταν και αληθινό….»