Μακάρι να μπορούσαμε όλοι να γνωρίσουμε την Κέλλυ. Να της μιλήσουμε έστω και για δέκα λεπτά. Δεν ξέρω πως αλλιώς να το γράψω…
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι φάρος. Είναι μια γυναίκα φωτεινή, λαμπερή, ελπιδοφόρα, χαμογελαστή, που μπορεί να μετατρέψει τη μεγαλύτερη δυσκολία σε «παιχνιδάκι», που μπορεί να σε ταρακουνήσει και να σε κινητοποιήσει με ένα νεύμα, μια απλή πρόταση, ένα βλέμμα.
Η Κέλλυ Λουφάκη, από τη Χίο, που μετέτρεψε την «κακοτυχία» σε ευλογία κι έκτοτε πορεύεται συμπαρασύροντας στο πέρασμά της κάθε «συννεφάκι» και κάθε αμφιβολία. Να, όπως πρόσφατα στο Παρίσι, όπου τερμάτισε τον πρώτο της μαραθώνιο, όντας παράλληλα ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της καμπάνιας της ASICS για το ΤΟΚΥΟ 2020. Κι αν αυτό σας φαίνεται σπουδαίο, προσωπικά πιστεύω ότι είναι «φυσιολογικό» για αυτό το κορίτσι. Προσωπικά, νιώθω ευλογημένος που τη γνωρίζω, που έχω τη δυνατότητα να συνομιλώ μαζί της και να «κλέβω» από την πίστη και τη δύναμή της και – βέβαια – που επιτέλους κατορθώσαμε να κάνουμε τη συνέντευξη που θα διαβάσετε παρακάτω. Κέλλυ μου, ευγνώμων σου. Για όλα.
• Μίλησε στον Γιώργο Μυζάλη (Marketing & Communications Manager myathlete)
τον Μάιο του 2019 για το τ.20 του iRun …and i am free!
Γιώργος Μυζάλης: Τι είναι αυτό που σε πεισμώνει και σε κινητοποιεί περισσότερο στο δρόμο για τους αγώνες στο Τόκυο το 2020;
Κέλλυ Λουφάκη: Η ήττα αλλά και τα λάθη που μπορεί να κάνω κατά την διάρκεια του αγώνα με πεισμώνουν και εξίσου με κινητοποιεί η αγάπη μου για την ξιφασκία.
Είναι το ίδιο που σε έφερε στη γραμμή εκκίνησης του Μαραθωνίου του Παρισίου; Είναι το ίδιο που σε έφερε στη γραμμή του τερματισμού;
Κατά κάποιο τρόπο ναι, συνδέονται αυτά. Κάθε φορά που αποφασίζω να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό, έχω πάντα την ίδια ενέργεια και το ίδιο πάθος μέχρι να ολοκληρωθεί.
Πως έγινες ASICS FrontRunner και πως πρέσβειρα της ASICS International εν όψει της Ολυμπιάδας; Τι σημαίνουν για σένα αυτές οι δύο ιδιότητες;
Είμαι για δεύτερη χρονιά στην ομάδα των Asics FrontRunner, γνωρίζω ότι έψαχναν άτομα που να εμπνέουν με τον τρόπο ζωής τους και έτσι με πρότειναν. Όσο για το πρέσβειρα της Asics International κάπως έτσι έγινε και αυτή η επιλογή και έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο ότι διεκδικώ την πρόκριση για τους Παραολυμπιακούς το 2020 διότι η Asics είναι gold partner για το Τόκιο 2020. Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή την εξέλιξη διότι η Asics είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στο χώρο της.
Τι σημαίνουν για σένα οι χαρακτηρισμοί που συχνά συνοδεύουν το όνομα ή την παρουσία σου; Πόσο σε ενδιαφέρει και πόση σημασία έχει στο τέλος της ημέρας η εικόνα και η άποψη των άλλων;
Εγώ κάνω απλά αυτό που με ευχαριστεί και αυτό που μου αρέσει. Δεν μου αρέσουν οι τίτλοι, πάνω από όλα είμαι ο εαυτός μου, η Κέλλυ, σίγουρα όμως όπως δέχομαι τα θετικά σχόλια έτσι δέχομαι και τα αρνητικά και ίσως σε αυτά καμία φορά πρέπει να δίνεις μεγαλύτερη σημασία για να γίνεσαι καλύτερος.
Είπες σε μια συνέντευξή σου την ανατριχιαστική κουβέντα: «δεν θα άλλαζα τίποτα από το παρελθόν μου». Εξακολουθείς να απαντάς το ίδιο; Που βρίσκεις όλη αυτή τη δύναμη;
Φυσικά και το πιστεύω και το εννοώ. Δεν θα άλλαζα τίποτα. Πραγματικά μετά το ατύχημά μου η ζωή μου άλλαξε. Είμαι ευτυχισμένη με ό,τι κάνω, γεμάτη ενέργεια και αγάπη για την κάθε στιγμή. Μπορεί να ήμουν εξίσου δραστήρια και πριν αλλά δεν πίστευα τις δυνατότητες που έχω σαν άνθρωπος… και όλο αυτό γιατί οι δυσκολίες με έκαναν να φανώ δυνατή σε αυτό που μου έτυχε και να αντιμετωπίζω την ζωή με αισιοδοξία και χαμόγελο. Κάπως έτσι η αναπηρία μου είναι ευλογία για μένα.
Είναι αλήθεια ότι πριν από το Μαραθώνιο του Παρισίου δεν είχες τρέξει (μαζί με το συν-δρομέα σου, το Βαγγέλη Χαραλάμπους) περισσότερα από 8χλμ;
Ε ναι αλήθεια είναι, δεν θα πω ψέματα: μέχρι 8χλμ είχαμε τρέξει μαζί με τον Βαγγέλη. Επιπλέον, τρέξαμε το μαραθώνιο χωρίς ούτε 1 λεπτό προετοιμασίας.
Οι Χιώτες -λέει- πάνε δυο-δυο. Είναι… Χιώτης ο Βαγγέλης; Πώς γνωριστήκατε και πως αποφασίσατε τη δημιουργία τρεξιματικού ντουέτου;
Χιώτης δεν είναι αλλά είναι από το διπλανό νησί την Μυτιλήνη. Τον Βαγγέλη τον ξέρω χρόνια, είναι οικογενειακός φίλος. Το 2015 έκανα την 1η μου απόπειρα να τρέξω με το αμαξίδιο μου την διαδρομή για τα Άτομα με Αναπηρία στον ημιμαραθώνιο της Χίου μια απόσταση 1,5χλμ περίπου. Ε, μετά από αυτό μου μπήκε το μικρόβιο και έτσι ο Βαγγέλης μου πρότεινε να τρέξουμε μαζί τα 5 χλμ στον Μαραθώνιο της Αθήνας το 2015. Έτσι ξεκίνησε το δίδυμο.
Μήπως είναι Χιώτης και ο Marko Ristic;
Ο Marko δεν είναι Χιώτης, είναι από την Σερβία και τον γνώρισα στο Παρίσι, ακριβώς την προηγούμενη ημέρα του Μαραθωνίου. Ανήκει και αυτός στην ομάδα των Asics FrontRunner, είχε όλη την καλή θέληση να τρέξει μαζί μας και είμαι σίγουρη ότι το απόλαυσε όσο και εμείς.
Πώς σου φάνηκε η εμπειρία του μαραθωνίου; Που αποθήκευσες το μετάλλιο αυτού του αγώνα; Γιατί ήθελες τόσο πολύ να τρέξεις τα 42.195 μέτρα;
Ο μαραθώνιος είναι κάτι που το είχα σαν στόχο από το 2015. Έζησα μια απίστευτη εμπειρία στο Παρίσι. Είχα πει μια μέρα θα τα καταφέρω και θα διανύσω 42.195μ. Η ενέργεια και το πάθος που είχα σε όλη την διαδρομή δεν περιγράφεται. Και αυτό οφείλεται στον κόσμο που συνέχεια φώναζε το όνομά μου και χειροκροτούσε. Όπως εγώ εμπνέω κόσμο έτσι ακριβώς η αγάπη του κόσμου και το ενδιαφέρον εμπνέουν εμένα να συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει. Το μετάλλιο βρίσκεται μαζί με τα υπόλοιπα στο σπίτι μου στον ειδικό χώρο που έχω διαμορφώσει.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι από το κρεβάτι κάθε μέρα; Τι σε κάνει να είσαι συνεπής στην προπόνησή σου;
Είμαι άτομο γεμάτη ενέργεια και όρεξη για εργασία, προπόνηση και κάθε είδους δραστηριότητα Η προπόνηση για μένα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου, δεν μπορώ να φανταστώ πλέον το σώμα μου χωρίς άσκηση, χωρίς γυμναστική. Άλλωστε ο αθλητισμός δεν με βοήθησε μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά.
Ποια είναι η αγαπημένη σου «ατασθαλία» και πόσο συχνά τη διαπράττεις;
Η σοκολάτα και γενικά τα γλυκά αλλά προσπαθώ όσο γίνεται να είμαι σωστή στο θέμα της διατροφής.
Τι είναι αυτό που σε «ρίχνει» και σε απογοητεύει στην καθημερινότητα; Πως το ξεπερνάς;
Η έλλειψη παιδείας που υπάρχει στην Ελλάδα. Δεν έχουμε τρόπους και δεν έχουμε μάθει να σεβόμαστε τον συνάνθρωπό μας (σε θέματα προσβασιμότητας). Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη και να αντιμετωπίζω αυτές τις καθημερινές δυσκολίες με διάλογο και χαμόγελο.
Τι σε θυμώνει;
Το να μην με σέβεται κάποιος και το ψέμα. Αυτό νομίζω με θυμώνει πιο πολύ από όλα.
Τι ονειρεύεσαι;
Ονειρεύομαι ένα παραολυμπιακό μετάλλιο στην ξιφασκία.
Θα ξανατρέξεις μαραθώνιο;
Δεν το έχω σκεφτεί αυτή την στιγμή για επόμενο μαραθώνιο. Δυστυχώς, λόγω πρόκρισης για το Τόκιο 2020, το πρόγραμμά μου είναι αρκετά πιεστικό και φορτωμένο. Δεν αποκλείω τίποτα, όμως.
Τι άλλο να περιμένουμε από σένα;
Πολλά και διάφορα, αλλά δεν αποκαλύπτω πότε τα σχέδιά μου.
