Ο νικητής του αγώνα των 120 χλμ. στην Ψάθα το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024 με 9:33:24, Μάνος Ορφανός, μιλάει στο iRun για τα όσα βίωσε στον υπερμαραθώνιο που διεξήχθη σε διαδρομή 3,33 χλμ.
- Συνομίλησε με τον Σάββα Σπανούδη
Πώς εναλλάσσονταν οι σκέψεις σου στον αγώνα;
Οι σκέψεις εναλλάσσονταν από στιγμή σε στιγμή. Μπορεί να αισθάνεσαι στο 90 ότι βρίσκεσαι σε φοβερή κατάσταση και στο 91ο να κλείσει ο γενικός. Από εκεί και πέρα κουμάντο κάνουν τα ψυχικά αποθέματα που διαθέτεις για τη συνέχεια.
Τι καινούριο βίωσες σε σχέση με τους αγώνες που είχες κάνει ως τώρα;
Κάθε αγώνας ultra είναι και διαφορετικός. Εχω τρέξει ξανά αυτόν τον αγώνα πριν από 2 χρόνια, αλλά αυτήν τη φορά τον βίωσα διαφορετικά. Εχει να κάνει με την ψυχολογία, την κατάσταση που βρίσκεσαι, την προετοιμασία που έχεις κάνει και το πιο βασικό, τον καιρό.
Σε ποιο σημείο πέταγες; Σε ποιο σερνόσουν;
Οπως είπα και πιο πάνω, υπάρχει ένα σημείο που αλλάζουν όλα. Μέχρι το 80ό χιλιόμετρο πήγαιναν όλα καλά και βάσει πλάνου, στο 82ο άρχισα να κάνω διάφορες σκέψεις, μέχρι να φτάσω στο 100ό, όπου άρχισα πάλι να επανέρχομαι στις εργοστασιακές ρυθμίσεις.
Σταμάτησες καθόλου να τρέχεις;
Σε αυτό το σημείο, από το 80ό έως το 100ό, ήταν και το σημείο που έκανα 3 στάσεις για να αλλάξω ρούχα και να ηρεμήσω κάπως. Συνολικά όλες οι στάσεις ήταν για 5 λεπτά. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα σταματήσει καθόλου.
Τι σου έδινε κουράγιο;
Κουράγιο έπαιρνα απ’ το γεγονός ότι έφυγα από τη Μυτιλήνη για να έρθω να τρέξω αυτόν αγώνα και έπρεπε να το κάνω οπωσδήποτε.
Πώς αποφάσισες να τρέξεις τα 120 χλμ.;
Η αλήθεια είναι ότι μετά την πρώτη φορά δεν ήθελα να ξαναπατήσω εκεί. Αλλά τελικά είμαι ανώμαλος. Πήγα ξανά και μου άρεσε.
Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος αγώνας σε χιλιόμετρα που είχες κάνει ως τώρα;
Εκτός από αυτόν αγώνα που είχα ξανακάνει, είχα τρέξει ένα 50άρι, τον Ατρόμητο, στον Σχοινιά και τα 80 στο Ζαγόρι. Τρέχω 4 χρόνια και δεν έχω πολλές εμπειρίες από ultra αγώνες.
Ο Μάνος Ορφανός και η 3η της γενικής κατάταξης στα 120 χλμ., Λεμονιά Παναγιώτου
Πώς σου φάνηκε η διοργάνωση;
Η διοργάνωση ήταν πολύ καλή. Για να διοργανώσεις τέτοιους αγώνες που κρατάνε τόσες πολλές ώρες είναι δύσκολο, οπότε για να πραγματοποιείται τόσο πολλά χρόνια κάτι κάνουν καλά.
Πώς είναι να τρέχεις 36 πανομοιότυπους κύκλους;
Το να τρέχεις σε κύκλο τόσο πολλές ώρες ακούγεται ψυχιατρικό, και όμως εμένα μου αρέσει περισσότερο από μια διαδρομή μη κυκλική. Κυρίως από θέμα τροφοδοσίας είναι πιο ελεγχόμενο και δεν χρειάζεται να κουβαλάς πάνω σου φαγητό και νερό.
Τι ανεφοδιασμό χρησιμοποίησες; Ποιο σου έδινε τη μεγαλύτερη ενέργεια;
Είχα όλα όσα είχα δοκιμάσει σε προπονήσεις, αλλά τελικά το στομάχι σου κάνει κουμάντο. Περισσότερο χρησιμοποίησα κόκα κόλα, σόδα και μπανάνα. Ειδικά στα τελευταία χιλιόμετρα δεν κατεβαίνει τίποτα.
Ποια μέρη του σώματός σου πονούσαν κατά τη διάρκεια και μετά τον αγώνα;
Η αλήθεια είναι ότι το μόνο που με ενοχλούσε παραδόξως ήταν οι γάμπες και τα ισχία. Περίμενα να είμαι πολύ χειρότερα. Νομίζω ότι τα πολλά χιλιόμετρα στην προετοιμασία σε ψήνουν και είχα κάνει αρκετά.
Ποια ένοχη απόλαυση κατανάλωσες μετά τον αγώνα;
Αυτό που περιμένουν όλοι οι αθλητές να κάνουν μετά τον αγώνα. Γλυκό! Και ένα τσιγαράκι με τον καφέ!
