Εχοντας καθίσει ανυποψίαστος, εγώ και η ορθοπεδική μου μπότα, στο παράθυρο της γαλαρίας του λεωφορείου των 23:00 Θεσσαλονίκη – Αθήνα το βράδυ της Κυριακής 21 Απριλίου 2024, κρυφάκουσα τη συνομιλία των διπλανών μου.
Επιβάτης 1: «Διάλεξα γαλαρία για να απλωθώ, έχω ένα αυτοάνοσο που μου έφερε πρήξιμο στο πόδι»
Επιβάτης 2: «Και εγώ γαλαρία, επειδή έκανα τον μαραθώνιο»
Επιβάτης 3 (εγώ) προς Επιβάτη 2: «Συγνώμη, τρέξατε μαραθώνιο; Συγχαρητήρια. Το όνομά σας;»
– «Τον περπάτησα. Ρένα Ξηροφώτου»
– (ψάχνω στα αποτελέσματα): «Μα ήρθατε τελευταία. Θα σας πάρω συνέντευξη»
– «Ευχαρίστως»
- Του Σάββα Σπανούδη
Το επόμενο λεπτό με βρήκε να καταγράφω κάποια ενδεικτικά ερωτήματα στο κινητό και να τα στέλνω επί τόπου στο μέσεντζερ.
«Ε, ξέρεις, γίνεται να τα απαντήσω κάποια άλλη ώρα», μου είπε απολογητικά η 53χρονη δρομέας όταν ξαναμιλήσαμε στις 2μισι το πρωί στη στάση στη Λαμία, τρομοκρατημένη από τον ζήλο του συνταξιδιώτη της. «Καλά εννοείται, μην δίνετε σημασία, ήμουν σε πνευματική διέγερση».
Τέσσερις μέρες μετά, ξεκούραστα και εν Αθήναις, οι απαντήσεις της 157ης και τελευταίας γυναίκας του 18ου Μαραθωνίου Θεσσαλονίκης ήρθαν στο e-mail και μας καθήλωσαν.
Πέλλα
Πώς αποφάσισες να συμμετέχεις στον Μαραθώνιο της Θεσσαλονίκης;
Από τα τέλη του 2023 ήθελα να υπάρχουν μπροστά μου αγωνιστικοί στόχοι που να με κρατούν σε κατάσταση εγρήγορσης. Με αυτήν τη λογική δήλωσα πρώτα συμμετοχή στον Ημιμαραθώνιο της Αθήνας.
Το σκεπτικό μου ήταν μετά από αυτό να πάω σε έναν ακόμα ημιμαραθώνιο, τον Ποσειδώνιο. Ομως κοιτώντας τις διοργανώσεις ‘έπεσα’ πάνω στον Μαραθώνιο της Θεσσαλονίκης και το θεώρησα καλή ευκαιρία να δω και κάτι άλλο μακριά από την Αττική.
Γιατί περπατώντας;
Οι σωματικές και προπονητικές μου δυνατότητες μου επιτρέπουν να πηγαίνω με έναν μέγιστο ρυθμό 6,5 με 7 χιλιόμετρα την ώρα. Είμαι εκπαιδευμένη στο δυναμικό βάδισμα από το 2018, όταν έλαβα πρώτη φορά μέρος στις 4 ημέρες του Ναϊμέχεν στην Ολλανδία, μία απίστευτη διοργάνωση που φέτος θα διεξαχθεί για 106η φορά. Στον αγώνα αυτόν, ανάλογα με την ηλικία και το φύλο, καλείσαι να καλύψεις σε συγκεκριμένες ώρες 30, 40 ή 50 χιλιόμετρα την ημέρα για 4 διαδοχικές ημέρες. Το τρέξιμο απαγορεύεται διά ροπάλου, για αυτό και ακυρώνεσαι αν συλληφθείς να τρέχεις.
Κατά την προπόνηση και τον αγώνα (από τον Μάρτιο έως τον Ιούλιο του 2018) κάλυψα περί τα 1700 χιλιόμετρα μόνο με δυναμικό βάδισμα. Κατάφερα να τερματίσω και τις 4 ημέρες και να πάρω το πρώτο μου παράσημο (και όχι μετάλλιο).
Οταν επέστρεψα από την Ολλανδία μία συνάδελφος μου έδωσε την ιδέα να χρησιμοποιήσω την προπόνηση που είχα κάνει και να λάβω μέρος στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας στην κατηγορία του δυναμικού βαδίσματος.
Ημουν σκεπτική για το αν μπορούσα να είμαι μέσα στο χρονικό όριο των 8 ωρών, αλλά τελικά έκανα έναν υπέροχο χρόνο, 6:17, μιας που πλέον δεν είχα τον περιορισμό να μην τρέξω.
Το 2019 τερμάτισα για 2η φορά το 4ήμερο του Ναϊμέχεν και ξανά τον Μαραθώνιο της Αθήνας, σε χρόνο όμως πολύ μεγαλύτερο, αφού δεν είχα κάνει πολλή προετοιμασία.
Ετσι, οι μαραθώνιοι για μένα είναι κυρίως βαδιστικοί, με κάποια μέρη τρεξίματος (ανάλογα την ημέρα).
Εχεις κάποιον χρονικό στόχο;
Ο στόχος μου σε όλους τους αγώνες που παίρνω μέρος είναι να είμαι μέσα στα χρονικά όρια που τίθενται από τη διοργανώτρια αρχή.
Αυτό το καταφέρνω εύκολα στον Αυθεντικό, όπου το όριο είναι στις 8 ώρες, αλλά σε πιο εύκολες διαδρομές ακόμα δεν ξέρω να με διαχειρίζομαι.
Ετσι, στον Μαραθώνιο της Θεσσαλονίκης ο στόχος μου ήταν ό,τι πιο κοντινό στις 6 ώρες και να καταγραφεί ο χρόνος μου στους επίσημους πίνακες κατάταξης.
Περίγραψέ μας τον αγώνα σου στη Θεσσαλονίκη
Είχα μεγάλο άγχος για τον καιρό, κυρίως για τις προβλέψεις βροχής που είχα δει. Τελικά ο καιρός αποδείχτηκε ο καλύτερος σύμμαχος. Το σκεπτικό μου ήταν να ξεκινήσω μόνο με βάδισμα και να αρχίσω να τρέχω κατά διαστήματα, μετά όμως το 10ο χιλιόμετρο. Δεν το τήρησα, τα τοπία ήταν ονειρικά, είχα μείνει τελευταία, αλλά κατάφερα να κάνω τον ημιμαραθώνιο σε 3 ώρες και 1 λεπτό, χαιρετώντας και ευχαριστώντας όποιον άνθρωπο συναντούσα.
Κάπου πριν από τη μέση, η ενέργειά μου έπεσε και την επανέφερα λίγο αργότερα με τζελάκια, μαγνήσιο και ντεπόν για τους πόνους στα γόνατα από το κάμποσο τρέξιμο που είχα κάνει.
Με βοήθησαν και κάποιες σκέψεις, σχέδια που τριγύρισαν κάμποση ώρα στο μυαλό μου, 10 χιλιόμετρα πριν από τη Θεσσαλονίκη. Οσο ήμουν κοντά στο 6ωρο, δεν φοβόμουν. Στο τέλος πήγαινα μόνο βαδίζοντας με 6,5 με 7 χιλιόμετρα την ώρα.
Φτάνοντας στην λεωφόρο Νίκης και βλέποντας τον Λευκό Πύργο στο βάθος, αισθάνθηκα ότι ήταν ένας από τους πιο ωραίους αγώνες που έχω κάνει και είπα πως σίγουρα θα ξαναέρθω.
Πότε ξεκίνησες να συμμετέχεις σε μαραθωνίους;
Ανεπίσημα διοργανώσαμε με μια φίλη έναν μαραθώνιο περπατήματος στην Κορινθία το 2010. Τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς έκλεινα τα 40 και ήθελα να έχω περπατήσει έως τότε έναν Μαραθώνιο.
Επίσημα, το 2018 στον Αυθεντικό. Τη χρονιά εκείνη συμμετείχα στην κατηγορία του Δυναμικού Βαδίσματος, όπως και το 2019.
Ποια είναι η προετοιμασία σου για έναν μαραθώνιο;
– Η μοναδική φορά που έκανα κανονική προετοιμασία για τον Μαραθώνιο ήταν το 2018. Αυτή περιλάμβανε 70-80 χιλιόμετρα την εβδομάδα, συνδυασμό βαδίσματος με λίγο τρέξιμο.
– Από την προπόνηση για το τετραήμερο στην Ολλανδία είχα έρθει σε επαφή με μία διατροφολόγο και ακολουθούσα τις συμβουλές της παντού (αυτό κάνω ακόμα). Οπότε ήξερα τα ενεργειακά τζελ, τους ηλεκτρολύτες, το μαγνήσιο, τη γλουταμίνη κλπ, πράγματα που για μένα ήταν σχεδόν άγνωστα έως τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που κατανάλωσα στην προπόνηση τζελ με καφεΐνη.
– Τη χρονιά εκείνη, 3,5 εβδομάδες πριν από τον αγώνα, πήγαμε με ένα φίλο στη Νέα Μάκρη με το ΚΤΕΛ και γυρίσαμε από εκεί με βάδισμα – τρέξιμο. Εκανα συνολικά 28 χιλιόμετρα σε 4 και κάτι ώρες. Ηταν ένα απόγευμα ψιλοσυννεφιασμένο, τα χώματα ήταν μαύρα στο πυρόπληκτο Μάτι, αλλά μέσα από τη μαυρίλα ξεφύτρωναν κάτι πανέμορφα κυκλάμινα.
– Το 2019 έκανα αρκετά μικρότερη προετοιμασία.
– Το 2021 πήγα στον αγώνα χωρίς προετοιμασία. Στο λεωφορείο για τον Μαραθώνα το πρωί κάθισε δίπλα μου ένας τυφλός δρομέας, ο Στέργιος Σιούτης, που είχε ήδη τρέξει πάνω από 40 Μαραθωνίους σε τουλάχιστον 4 ηπείρους. Του είπα πως δεν έχω κάνει καθόλου προετοιμασία και μου λέει ο Στέργιος: «Εντάξει, θα το βγάλεις με διαχείριση»!
– Το 2022 έκανα αρκετή προετοιμασία αλλά είχα να διαχειριστώ τον φίλο και συνάδελφο Στέργιο που αποφάσισε τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς να με συνοδέψει. Με τον Στέργιο δουλεύαμε μαζί στο ΜέΡΑ25 και σκεφτήκαμε να κάνουμε το κόμμα ορατό στον κόσμο που παρακολουθεί τον Μαραθώνιο.
Ετσι φτιάξαμε μπλούζες και σορτσάκια με λογότυπα του ΜέΡΑ25 και τράβηξα τον Στέργιο σε όσες περισσότερες προπονήσεις μπορούσα. Κάναμε υδατανθράκωση και πήγαμε στον αγώνα, όπου μόνο βαδίσαμε και κάναμε χρόνο γύρω στο 6:40 και οι δύο.
Στον τερματισμό περίμενε, όπως πάντα, η Σοφία Σακοράφα που τότε ήταν βουλευτής του ΜέΡΑ25 και ήταν σουρεαλιστικό εντελώς να μπαίνουμε στο Καλλιμάρμαρο και να μας χαιρετάει η Σοφία, που τη θαύμαζα από μικρό παιδί.
– Τον Μάρτιο του 2023 είχα κερδίσει μία συμμετοχή στον Μαραθώνιο της Πάφου και πήγα για την εμπειρία χωρίς καμία προετοιμασία.
– Στον επετειακό 40ό (2023) προετοιμάστηκα ελαφρά και τερμάτισα σε 6:45, φορώντας ένα t-shirt με μήνυμα για παύση του πολέμου και ελευθερία στην Παλαιστίνη.
– Συμπερασματικά, ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής μου, κάνω από καθόλου έως πολλή προετοιμασία.
– Η πρόκληση είναι να καταφέρω να κάνω κανονική προετοιμασία που τις περισσότερες φορές προϋποθέτει μοναχική ζωή ρουτίνας, χωρίς πολλές αποσπάσεις του νου.
Ο επόμενος μαραθώνιος;
Προς το παρόν έχω ολοκληρώσει την εγγραφή μου για τον 41ο Αυθεντικό Μαραθώνιο στις 10 Νοεμβρίου 2024.
«Ψήνομαι» όμως να περπατήσω και να τρέξω το 25άρι στις Σπέτσες τον Οκτώβριο και τον νυχτερινό Ημιμαραθώνιο της Θεσσαλονίκης τον ίδιο μήνα, αν τελικά διεξαχθεί.
Τι θα ήθελες να βελτιωθεί στον Μαραθώνιο Θεσσαλονίκης;
Το μετάλλιο για τα άτομα που τερματίζουν. Θεωρώ πως πρόκειται επιεικώς για ένα πολύ κακοφτιαγμένο μετάλλιο, που ουσιαστικά δυσφημίζει τον Μαραθώνιο Μέγας Αλέξανδρος.
Η αλήθεια είναι πως ντρέπομαι να το κρεμάσω κάπου με όλους τους χορηγούς που είναι χαραγμένοι πάνω του.
Τι θυμάσαι περισσότερο από τον αγώνα της Κυριακής;
– Τους ανοιξιάτικους πρωινούς αγρούς κοντά στην Πέλλα, σκεπασμένους με πέπλα υγρασίας.
– Το πολύχρωμο κύμα των κανονικών δρομέων που έφευγε μπροστά, όταν αφήσαμε πίσω μας την πόλη.
– Τους ανθρώπους που δούλευαν στα ασθενοφόρα που συνήθως γουργούριζαν πίσω μου, ειδικά στα πρώτα χιλιόμετρα που είχα μείνει τελευταία.
– Τον κύριο Νίκο Μπάρμπα που είναι 78 χρονών με ζάχαρο και συμμετείχε.
– Την εθελόντρια πριν τη Θεσσαλονίκη που καθισμένη στο πεζοδρόμιο κοίταζε το κινητό της και μόλις με πήρε είδηση μου έδειξε αδιάφορα να πάω δεξιά.
– Δεν είναι του χαρακτήρα μου, της είπα, αλλά τι να κάνω. Εσκασε στο γέλιο.
– Τις γέφυρες, τα ποτάμια, τα δέντρα, την ησυχία, τις αντανακλάσεις, τα κορναρίσματα για κουράγιο των οδηγών, τα καλημερίσματα.
– Το τραγούδι Sonet των Verve που έπαιζε το πρωί ο ραδιοφωνικός σταθμός στο λεωφορείο που μας πήγαινε στην Πέλλα.
– Το ότι όλα αυτά τα έβλεπα για πρώτη φορά με αυτήν την ταχύτητα και από αυτήν τη θέση.
Πώς νιώθεις που ήσουν η τελευταία γυναίκα που τερμάτισε;
Αυτό το έμαθα από σένα και με χαροποιεί που διακρίθηκα, έστω και έτσι.
Τι σου δίνει τελικά ένας μαραθώνιος;
Το 2022 βαδίζοντας με τον Στέργιο στον Μαραθώνιο της Αθήνας, μας προσπέρασαν δύο άντρες που είχαν δει τα χελιδόνια και το ΜέΡΑ25 στην πλάτη μας. Με κάποια ενόχληση σχολίασαν πως δεν έχει δουλειά η πολιτική στον Μαραθώνιο.
Θεωρώ πως το να συμμετέχεις σε έναν Μαραθώνιο αποτελεί μία κατεξοχήν πολιτική πράξη. Ο Φειδιππίδης έφυγε από τον Μαραθώνα να αναγγείλει τη νίκη ενάντια στην τυραννία.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης -ο Αυθεντικός Μαραθώνιος είναι αφιερωμένος στη μνήμη του και χαράσσεται αυτό σε όλα τα μετάλλια- συμμετείχε για την παγκόσμια ειρήνη.
Προσωπικά συμμετέχω και για να κάνω ορατή τη συμπερίληψη, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία, μηνύματα που κρύβονται από την εξουσία.
Το 2022 βάδισα με το ΜΕΡΑ25 στην πλάτη μου.
Το 2023 με μήνυμα για ελευθερία στην Παλαιστίνη.
Στον Ημιμαραθώνιο του Μαρτίου με μήνυμα για ελευθερία στον Julian Assange, τον φυλακισμένο δημοσιογράφο που αποκάλυψε τα εγκλήματα των Αμερικανών στο Ιράκ και παλεύουν να αφανίσουν οι ΗΠΑ.
Με την ίδια μπλούζα είχα περπατήσει 50 χιλιόμετρα στην Ολλανδία το 2022 (ο μόνος αγώνας που δεν κατάφερα να ολοκληρώσω, επέστρεψα στην Αθήνα με περιοστίτιδα). Στον τελευταίο έλεγχο ο υπεύθυνος της διοργάνωσης θεώρησε πολιτικό το σύνθημα Julian Assange political prisoner και σχεδόν μου ζήτησε να αλλάξω t-shirt. Αυτό σε μία διοργάνωση που ξεκίνησε σαν στρατιωτική παρέλαση και περπατάνε κάθε χρόνο ομάδες φαντάρων από όλο τον πλανήτη, διαφημίζοντας τη δύναμη του πολέμου.
Στη Θεσσαλονίκη πάλι με το ΜέΡΑ25.
Τέλος, θέλω να σημειώσω τη διαδικασία μετάλλαξης στην οποία βρίσκεται η διοργάνωση του Aυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας. Ακολουθεί τα βήματα της ίδιας της πόλης που έχει ήδη μετατραπεί σε μια απολιτίκ περιοχή γεμάτη τουρίστες με βαλίτσες με ροδάκια, ξενοδοχεία, Airbnb, σύγχρονους είλωτες που υπηρετούν τους τουρίστες, μεγάλες εταιρίες εστίασης, κέντρα μασάζ, πρωινάδικα, καφέ, μπραντσάδικα όλα στο ίδιο στυλ και με τις αντίστοιχες ανηφορικές τιμές.
Η διοργάνωση είναι πια απόλυτα και ξεκάθαρα ταξική, δεδομένου πως υπάρχουν μόνο δύο επίπεδα εγγραφής, το ενισχυμένο και το πλήρες, με κόστος συμμετοχής 55€ και 135€. Η τιμή του ενισχυμένου ισχύει για όποι@ προλάβει να εγγραφεί έως τις 15 Μαΐου.
Η εμπορικότητα σπάει κόκκαλα με 10άδες χορηγούς, εταιρίες ενέργειας, τράπεζες, και διάφορους άλλους φορείς άσχετους με το σώμα και το πνεύμα του Μαραθωνίου.
Οπως και να έχει, θα είμαι εκεί και θα συμμετέχω. Με το πείσμα και το νου ενός κανονικού ανθρώπου.
