Μετά το πρώτο άρθρο του στο προσωπικό του blog και στο iRunmag, για κάποια προβλήματα που εντόπισε ο Άρης Γαβριελάτος στον αγώνα των 80 χλμ. στο Zagori Mountain Running που διεξήχθη το περασμένο Σαββατοκύριακο, ακολούθησε μια κατατοπιστική κουβέντα με τον Βασίλη Τζουμάκα, τον τεχνικό διευθυντή του αγώνα και εκπρόσωπο της My Adventure.

Στο iRun επιδιώκουμε το διάλογο και θεωρούμε ότι όλοι έχουν δικαίωμα να εκφράσουν την άποψή τους τεκμηριωμένα. Μετά από ένα μακρύ ουσιαστικό τηλεφώνημα, βάλαμε κάτω τις ερωτήσεις και ο Βασίλης Τζουμάκας μας απάντησε σε όλα! Δέχτηκε την κριτική και απάντησε σε αυτή, αποδεικνύοντας, γιατί είναι επαγγελματίας σε αυτό που κάνει, και γιατί η διοργάνωση του Ζαγορίου διατηρεί ένα καλό όνομα στο χώρο του ορεινού τρεξίματος…

     • Συνέντευξη στον Άρη Γαβριελάτο (aris@irunmag.gr)

 

• Βασίλη μιλήσαμε στο τηλέφωνο αρχικά όπου μου μετέφερες κάποια πράγματα που δεν γνώριζα και από τη μια είναι λογικό, καθώς έτρεχα όλο το Σάββατο. Καταρχήν μου είπες ότι είναι ένα μικρό θαύμα που πραγματοποιήθηκε ο αγώνας εν μέσω του 4ου κύματος. Οφείλω να πω ότι στις παραλαβές ήταν όλοι πολύ τυπικοί. Πες μου πως επηρέασε αυτό τους σταθμούς και συνολικά τη διοργάνωση;

Βασίλης Τζουμάκας: «Η ψυχολογική πίεση από το θέμα της πανδημίας ήταν πραγματικά τεράστια. Μάλιστα τις τελευταίες ημέρες, όταν ακούσαμε ότι ακόμη και μεγάλοι τουριστικοί προορισμοί (όπως π.χ. η Μύκονος) μπαίνουν σε τοπικά lockdown, δε σου κρύβω ότι προσωπικά φοβήθηκα ότι υπήρχε ενδεχόμενο να μας επιβληθεί η ακύρωση όλου του Zagori Mountain Running.

Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να σχεδιάσουμε όλη την τροφοδοσία πολύ προσεκτικά, για να ελαχιστοποιήσουμε την πιθανότητα, να προκύψει κάποιο θέμα όσον αφορά το θέμα Covid.

Επιπλέον, η Γραμματεία, είχε επιφορτιστεί με έναν επιπλέον ρόλο πέραν αυτού της παράδοσης του πακέτου αθλητών: να ελέγξει χιλιάδες αθλητές, ως προς το ψηφιακό τους πιστοποιητικό και αυτό να γίνει γρήγορα, με ασφάλεια και χωρίς να προκληθούν μεγάλες και κουραστικές ουρές αναμονής. Έτσι, φροντίσαμε να έχουμε φορητές συσκευές με κατάλληλα σχεδιασμένο λογισμικό από εμάς, προκειμένου να καταφέρουμε να εξυπηρετήσουμε όλον αυτόν τον κόσμο γρήγορα και σωστά.

Ταυτόχρονα, έπρεπε να διασφαλίσουμε ότι όλοι όσοι θα συμμετάσχουν στην επετειακή μας διοργάνωση, να εισπράξουν μεν το αίσθημα της ασφάλειας (μιας και τηρήσαμε στο έπακρο όλα τα μέτρα προστασίας), αλλά ταυτόχρονα να βιώσουν το ZMR21 ως μια γιορτή ορεινού τρεξίματος, χωρίς το ψυχολογικό «φορτίο» της πανδημίας που μας έχει όλους κουράσει.

Με πρόφαση την πανδημία θα μπορούσαμε, αν θέλαμε, να είχαμε «αποφύγει» πολλά πράγματα από τη φετινή διοργάνωση, όπως τη σίτιση των αθλητών των 2 μεγάλων αγώνων. Παρόλα αυτά, φροντίσαμε να μη γίνουν τέτοιου είδους περικοπές, γιατί θέλαμε όλοι οι αθλητές να βιώσουν την κανονικότητα του ZMR στο μέγιστο δυνατό βαθμό!

Αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο στοίχημα για όλους τους συντελεστές, αλλά και για μένα προσωπικά, το οποίο θεωρώ ότι κερδίσαμε! Άλλωστε, τα σχόλια που εισπράττουμε καθημερινά, το επιβεβαιώνουν απόλυτα».

• Υπήρξε μια αντίρρηση από εμάς ότι οι συμμετέχοντες ήταν 1863 και όχι 2600 αν δεν κάνω λάθος. Τελικά, τι εχει γίνει με αυτό και πως απασχολήθηκαν τα μικρά παιδιά που δεν έτρεξαν στο Ζαγοράκι;

Β.Τ.: «Η αναντιστοιχία που αναφέρεις εξηγείται ως εξής: oι ολοκληρωμένες εγγραφές των αθλητών και στους 4 αγώνες ενηλίκων ήταν 2360 συνολικά.

Το πλήθος των αθλητών που εμφανίζονται στα προσωρινά αποτελέσματα, δεν περιλαμβάνουν τους αθλητές που, ενώ είχαν δηλώσει συμμετοχή και είχαν ολοκληρώσει τη συμμετοχή τους, τελικά δεν συμμετείχαν (ο καθένας για το δικό του λόγο) στην εκκίνηση των αγώνων. Πρόκειται δηλαδή για τους αθλητές με την ένδειξη DNS (Did Not Start).

Σύντομα, στο site του αγώνα, θα ανακοινωθούν τα επίσημα αποτελέσματα, στα οποία θα αναγράφονται όλοι οι αθλητές ανεξαιρέτως, ακόμη κι αν είναι DNS.

Επιπλέον είχαμε περίπου 300 δηλώσεις συμμετοχής από παιδιά στον αγώνα «Ζαγοράκι», ο οποίος ακυρώθηκε δυστυχώς την τελευταία στιγμή, λόγω μη έγκρισης του πρωτοκόλλου για τα παιδιά.

Τα παιδιά που δεν κατάφεραν να τρέξουν στο «Ζαγοράκι» όμως, δεν έμειναν παραπονεμένα: συμμετείχαν σε ατομικό αγώνα αναρρίχησης, στον τεχνητό τοίχο (που φροντίζουμε να έχουμε στημένο τα τελευταία χρόνια), και φυσικά παρέλαβαν και τα αναμνηστικά μπλουζάκια τους».

 

• Χωρίς να το θέλω, στο άρθρο μου με τα προβληματικά σημεία όπως τα είδα εγώ φυσικά, έκανα μνεία στο σταθμό του 55ου χλμ. όπου ήταν ο Νίκος Καλοφύρης και αδίκησα τους εθελοντές στους άλλους σταθμούς, ειδικά τους “ξενύχτηδες” του Άβαλου στο 10ο χλμ. στα 2300 υψόμετρο. Μήπως είναι καλή ιδέα, γνωστοί και λιγότερο γνωστοί αθλητές που δεν τρέχουν, να στελεχώνουν σταθμούς;

Β.Τ.: «Σε ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία να αναφερθώ σε αυτό.
Όπως γνωρίζεις και ο ίδιος, η Τύμφη ως βουνό έχει μια άγρια φυσική ομορφιά μιας και δεν έχει δρόμους εύκολης πρόσβασης, αλλά κυρίως μονοπάτια.
Υπάρχουν λοιπόν, κάποιοι σταθμοί όπως πχ ο Αβάλος, στους οποίους η πρόσβαση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, και ο ανεφοδιασμός τους απαιτεί απίστευτη προσπάθεια τόσο από τη διοργάνωση όσο και από τους εθελοντές που τους στελεχώνουν.

Όλοι οι εθελοντές μας, αλλά κυρίως εκείνοι που επανδρώνουν τους πιο δυσπρόσιτους σταθμούς τροφοδοσίας, είναι παραπάνω από αξιέπαινοι για το κουράγιο, την όρεξη αλλά και την αγάπη που δείχνουν για τους αγώνες μας. Γιατί καθένας από αυτούς, δίνει την ψυχή του, προκειμένου να υπάρχει όλη η απαραίτητη υποστήριξη στους αθλητές, τη στιγμή που θα τη χρειαστούν.

Η ιδέα σου, με το να στελεχωθούν οι σταθμοί από έμπειρους αθλητές είναι πολύ ωραία, και εννοείται πως είναι ευπρόσδεκτη από τη μεριά μας. Στο παρελθόν μάλιστα το έχουμε επιχειρήσει, αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι πάντα τόσο εύκολο όσο μπορεί να ακούγεται, μιας και η ανταπόκριση δεν είναι η αναμενόμενη».

• Υπήρξαν προβλήματα με το τι παρείχαν οι σταθμοί, και σου το λέω τίμια ότι πήραμε αρκετά μηνύματα για αυτό. Μου είπες ότι το υγιεινομικό πρωτόκολλο ήταν ιδιαίτερα αυστηρό και ότι θα υπήρχε πρόβλημα αν υπήρχαν πατάτες και καρπούζι, για τους υδατάνθρακες και την ενυδάτωση των δρομέων; Αν όλα πάνε καλά, να υποθέσω του χρόνου θα υπάρξει λύση στο θέμα;

Β.Τ.: «Όπως ανέφερα και νωρίτερα, ως διοργάνωση, έπρεπε να φροντίσουμε να είμαστε απολύτως τυπικοί και να ακολουθήσουμε το υγειονομικό πρωτόκολλο «κατά γράμμα», προκειμένου να διασφαλίσουμε την υγεία τόσο των συμμετεχόντων, και των επισκεπτών, όσο και των κατοίκων των χωριών αλλά και φυσικά όλης της (μεγάλης ομάδας) της διοργάνωσης.

Από την πρώτη στιγμή λοιπόν που σχεδιάζαμε τους σταθμούς τροφοδοσίας, είχαμε αποφασίσει, προκειμένου να εναρμονιστούμε με το υγειονομικό πρωτόκολλο να αφαιρέσουμε το καρπούζι και τις πατάτες, μιας και απαγορευόταν για ευνόητους λόγους. Ήταν μια απόφαση, που προφανώς δεν έγινε για λόγους κόστους (άλλωστε πρόκειται για τα τρόφιμα με το χαμηλότερο κόστος), αλλά καθαρά για θέμα ασφάλειας.

Αυτό όμως είχε ανακοινωθεί προκαταβολικά. Όλοι οι δρομείς ήταν ενήμεροι για το τι ακριβώς θα είχε ο κάθε σταθμός τροφοδοσίας και δεν θεωρώ ότι βρέθηκε κάποιος προ εκπλήξεως, ούτε βέβαια υπήρχε κάτι που υποσχεθήκαμε στους αθλητές και το οποίο δεν τηρήθηκε.

Εννοείται ότι του χρόνου, αν με το καλό έχουμε φύγει από όλη αυτή τη στενάχωρη φάση της πανδημίας, η τροφοδοσία στους Σταθμούς θα επανέλθει στην προηγούμενη κατάστασή της και ενδεχομένως να εμπλουτιστεί και ακόμη περισσότερο!».

 

• Θα μπορέσει να επαναλειτουργήσει η πηγή στη Σκάλα Μονοδενδρίου και ο σταθμός στο Σιάδι Μύγας; Βέβαια είναι κάτι που αφορά τους 80άρηδες του TeRA…

Β.Τ.: «Εδώ θα χρειαστεί να σε διορθώσω: Καταρχάς η «πηγή» που αναφέρεις, στην ουσία είναι μια βρύση την οποία έχει κατασκευάσει η διοργάνωση, προκειμένου να συνδράμουμε στην βελτίωση των συνθηκών στο συγκεκριμένο σημείο. Θέλαμε να βοηθήσουμε όλους τους πεζοπόρους, αλλά και τους δρομείς εν τέλει, που περνούν από τη Σκάλα Μονοδενδρίου, στο να μπορούν να ξεδιψάσουν λίγο. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια πηγή με την κλασική έννοια.
Αυτή η βρύση λοιπόν, μέχρι και το πρωί του Σαββάτου, είχε ελεγχθεί και λειτουργούσε κανονικά (κάποιοι δρομείς πιθανότατα πρόλαβαν μάλιστα και ήπιαν νερό). Όμως επειδή ο σωλήνας που την τροφοδοτεί με νερό είναι επίγειος (μιας και είναι τεχνικά πάρα πολύ δύσκολο να «θαφτεί» λόγω της θέσης που βρίσκεται), πολλές φορές καταστρέφεται από άγρια ζώα, όπως πχ από αγριογούρουνα που περνούν από εκεί. Θεωρώ λοιπόν ότι ήμασταν άτυχοι, γιατί τη μέρα του αγώνα, προέκυψε ένα τέτοιο θέμα και η βρύση έπαψε να έχει νερό.

Ως προς το Σιάδι Μύγας, θα ήθελα να αναφέρω, ότι επίσημα από τη διοργάνωση δεν υπήρχε ποτέ κανονικά επανδρωμένος σταθμός. Απλά ορισμένες φορές, με μια συγκινητική πρωτοβουλία εθελοντών, υπήρχε μια τεχνική βοήθεια στους αθλητές στο συγκεκριμένο σημείο.

Βέβαια, 2.5km πιο μετά και κατηφορικά, υπάρχει κεντρικός Σταθμός Τροφοδοσίας (Μονή Στομίου), επομένως θεωρώ πως, ούτως ή άλλως, δεν υπάρχει ουσιαστική ανάγκη για να στηθεί ακόμη ένας σταθμός στο Σιάδι Μύγας».

 

• Πέρα από την πολύ καλή δουλειά σας στη Σκάλα Τσεπελόβου και γενικά στα μονοπάτια, με ενημέρωσες και για τον οργανωμένο χώρο των σκηνών που ομολογώ δεν είδα. Αποτελεί καλή λύση για όποιον δεν βρει δωμάτιο το 2022;

Β.Τ.: «Η κατασκήνωση στο Τσεπέλοβο, ανέκαθεν ήταν μια εναλλακτική λύση για όσους είτε δεν βρήκαν κατάλυμα σε κάποιον ξενώνα, είτε από δική τους επιλογή ήθελαν να μείνουν σε σκηνή.

Ιδιαίτερα φέτος όμως, με τον αυξημένο όγκο αθλητών και επισκεπτών στο Τσεπέλοβο, η ανάγκη για εξεύρεση λύσης για διαμονή, έκανε ακόμη πιο επιτακτική το ζήτημα της ανακαίνισης και αναβάθμισης του χώρου κατασκήνωσης. Έτσι, λοιπόν η Μαθητική Εστία Τσεπελόβου ανακαινίστηκε πλήρως και καθαρίστηκε σχολαστικά, εξασφαλίζοντας σε όλους όσοι την επίλεξαν για κατασκήνωση, μια πάρα πολύ καλή λύση διαμονής.

Υπήρχαν 16 εσωτερικές τουαλέτες (οι οποίες φροντίσαμε να καθαρίζονται συνεχώς από δικό μας προσωπικό) καθώς και 16 ντους εσωτερικά (με ζεστό νερό) και επιπλέον 4 εξωτερικά ντους.

Θεωρώ λοιπόν ότι η κατασκήνωση βοήθησε πολύ τους επισκέπτες που βρέθηκαν το τριήμερο στο Ζαγόρι.

• Πες μου για την αλλαγή έδρας των αγώνων των 10 και των 21 χλμ. Ήταν λειτουργική; Να προσθέσω ότι είναι προς τιμήν σου που πήρες την ευθύνη για το λάθος στα 10 χλμ. και τη διπλή εκκίνηση.

Β.Τ.: «Εννοείται ότι ήταν λειτουργική η αλλαγή έδρας. Από πλευράς διοργάνωσης, ο ανασχεδιασμός των διαδρομών για 2 αγώνες, αλλά και η αλλαγή έδρας (με ό,τι συνεπάγεται αυτό ως προς το τεχνικό κομμάτι: γραμματεία, εστίαση, ZMR Expo κ.λπ.) ήταν κάτι το οποίο μας βοήθησε αλλά και μας ανανέωσε.

Θεωρώ ότι και από τη μεριά των αθλητών, ήταν μια αλλαγή η οποία έγινε αποδεκτή πολύ θετικά.

Όσον αφορά στο μπέρδεμα που έγινε στον αγώνα των 10km, έχω ήδη τοποθετηθεί δημόσια και νομίζω ότι δεν έχει ιδιαίτερη αξία το να επαναληφθώ (σ.σ. το σχετικό άρθρο μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

Αυτό που μπορώ πάντως να πω σχετικά με το επόμενο ZMR, είναι ότι έχουμε ήδη δρομολογήσει την κατασκευή νέου πάρκινγκ στο Τσεπέλοβο, το οποίο θα διευκολύνει ακόμη περισσότερο τους αθλητές και τους επισκέπτες, ειδικά για τους 2 «μικρούς» αγώνες, οι οποίοι είναι και οι πιο πολυπληθείς.

Επιπλέον (αν όλα πάνε καλά) του χρόνου θα επαναφέρουμε τον θεσμό των λεωφορείων μέσω των οποίων θα μεταφέρουμε δρομείς από Γιάννενα στο Τσεπέλοβο».

 

• Να δώσουμε μια ευχή για το 2022 και από εμένα μια παράκληση να ακούνε οι διοργανωτές τα αιτήματα των δρομέων;

Β.Τ.: «Ανέκαθεν ως διοργάνωση, ήμασταν ανοικτοί στην καλοπροαίρετη και εποικοδομητική κριτική. Αυτός είναι άλλωστε και ένας από τους λόγους, για τον οποίο το ZMR έχει αγαπηθεί τόσο πολύ από τους αθλητές: γιατί πρόκειται για αγώνες οι οποίοι δεν είναι απρόσωποι και ψυχροί αλλά φτιαγμένοι με αγάπη από αθλητές, για αθλητές.

Έτσι λοιπόν, φέτος ειδικά που οι συμμετοχές «απογειώθηκαν», είναι η ιδανική ευκαιρία να ακούσουμε τη φωνή όλων των αθλητών που συμμετείχαν, συλλέγοντας μέσω ειδικού ερωτηματολογίου που θα σταλεί στον καθένα ξεχωριστά, όλες τις απόψεις τους, για κάθε πτυχή της διοργάνωσης.
Ανυπομονούμε να μάθουμε τη γνώμη όλων όσοι συμμετείχαν, για την εμπειρία που αποκόμισαν από το ZMR21, από τη στιγμή της εγγραφής τους, την παραμονή στο Ζαγόρι, τον ίδιο τον αγώνα τους, μέχρι και τη στιγμή που επέστρεψαν στα σπίτια τους.
Είναι θεωρώ ο ιδανικός τρόπος για να γίνουμε ακόμη καλύτεροι, προκειμένου να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε και να οργανώσουμε ένα ακόμη καλύτερο ZMR, αυτό του 2022!
Σε ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση που είχαμε!».

 

 

• Φωτογραφίες: Zagori Mountain Running