Η ζωή του Στέλιου Πρασσά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον μαραθώνιο της Αθήνας και την κλασική διαδρομή. Η φιγούρα του κυρ-Στέλιου πασίγνωστη και από όλους αγαπητή στο δρομικό κίνημα. Σήμερα ο Στέλιος Πρασσάς έχει γενέθλια, γίνεται 90 ετών. Γεννημένος στις 5 Νοεμβρίου 1931, ετοιμάζεται για μια συμμετοχή στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας.
Συνέντευξη στον Σάββα Σπανούδη
Θα είναι ο γηραιότερος δρομέας, από τους 10.000 συνολικά δρομείς που έχουν δηλώσει συμμετοχή στο φετινό αγώνα, έτοιμος για τον 31ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της ζωής του. Ο Στέλιος Πρασσάς ανήμερα των 90ών γενεθλίων του, μας έκανε την τιμή και απάντησε με τον ενθουσιασμό που τον διακρίνει, στις ερωτήσεις του iRun για τον πολυαναμενόμενο αγώνα – και όχι μόνο. Απολαύστε τον!
Πότε έτρεξες τον πρώτο σου μαραθώνιο;
«Το 1990, στα 59 μου».
Σε πόσους Αυθεντικούς Μαραθωνίους έχεις συμμετάσχει;
«Έχω τρέξει σε όλους από το 1990, επομένως αυτός θα είναι ο 31ος!»
Ποιο είναι το ρεκόρ σου;
«Το 3:12 στη Μαδρίτη. Ημουν 60+. Πρόπερσι στον Αυθεντικό έκανα 7:11».
Ποιος θα σε περιμένει στο Καλλιμάρμαρο;
«Η γυναίκα μου (77 ετών), ο γιος μου (46) και τα εγγόνια μου, με τα οποία περνάμε πάντα μαζί τη γραμμή του τερματισμού».
Ο γιος σου τρέχει;
«Εχει τρέξει 10 χλμ. στο Μόναχο, όταν εγώ είχα κάνει τον μαραθώνιο».
Σε πόση ώρα περιμένεις να το βγάλεις;
«Δεν ξέρω, διότι πέρσι δεν τρέξαμε. Όμως γυμνάζομαι πολύ καλά. Κάθε μέρα, οκτώ με δέκα χιλιόμετρα».
Τι ώρα θα κοιμηθείς το βράδυ του Σαββάτου;
«Κάθε μέρα κοιμάμαι δέκα με δέκα παρά».
Ακολουθείς κάποια διατροφή;
«Δεν τρώω τίποτα από έξω. Εκτός από σπανακόπιτα: όταν τερματίζουμε τους αγώνες, οι άλλοι θα πάνε για σουβλάκια, μπύρες, ε, εγώ θα πάρω μία σπανακόπιτα. Ή τυρόπιτα».
Ποιο σημείο σε δυσκολεύει περισσότερο στον Αυθεντικό;
«Κανένα. Τώρα που μεγάλωσα λιγάκι, πάω πιο σιγά. Πρώτα φεύγαμε του σκοτωμού. Τώρα προσπαθούμε να τερματίσουμε. Όταν φεύγω, σκέφτομαι το Στάδιο να μπω μέσα. Είναι η χαρά μου. Και σου λέω να το ξέρεις, σαν το Καλλιμάρμαρο, τα μάρμαρα δηλαδή, γιατί ήμουν και οικοδόμος, δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο. Ούτε τέτοιο στάδιο. Από όπου έχω τρέξει, δηλαδή».
Είχες ποτέ προβλήματα υγείας;
«Όχι. Δεν έχει περάσει από το στόμα μου ούτε αλκοόλ, ούτε ασπιρίνη. Μια φορά έκανα μια επέμβαση στο ισχίο και πήγε ο γιατρός να μου δώσει ένα χάπι για να μην πονάω. Ωπ, του λέω, από αυτό το στόμα δεν έχει περάσει τίποτα».
Είχες τραυματισμούς από το τρέξιμο;
«Όχι, κανέναν»
Τι ευχαριστιέσαι περισσότερο από τον Αυθεντικό Μαραθώνιο;
«Η χαρά μου είναι απερίγραπτη, μόνο που βλέπω τον κόσμο και τους χιλιάδες που ξεκινάμε από το στάδιο του Μαραθώνα. Είναι το πιο όμορφο πράγμα. Σε ξένες χώρες τρέχουμε σε ουρανοξύστες. Εδώ στην Ελλάδα χαίρεσαι τη διαδρομή. Έχει τις ανηφορίτσες, τις κατηφορίτσες. Στο εξωτερικό διαλέγουν τη διαδρομή, να είναι ευθεία. Όπως στην Ισπανία».
Έχεις τρέξει σε άλλους μαραθώνιους;
«Σε 20 χώρες. Ολλανδία, στο Ρότερνταμ, που είχε και ορχήστρες και μας τραγούδαγαν ωραία. Στη Φινλανδία, στη Νορβηγία, στην Αυστραλία, στη Βουλγαρία, στην Αλβανία, στο Μπάφαλο, στους Καταρράκτες του Νιαγάρα».
Πού γεννήθηκες;
«Είμαι γέννημα – θρέμμα Αθηναίος. Γεννήθηκα στην οδό Βουλιαγμένης και Αγκύλης στον Αϊ Γιάννη, στον Νέο Κόσμο».
Τι πρωινό θα πάρεις την Κυριακή πριν από τον Αυθεντικό;
«Το τσάι μου και ένα αυγό».
Τι ανεφοδιασμό παίρνεις κατά τη διάρκεια του Αυθεντικού;
«Νεράκι. Στον τελευταίο αγώνα, πρόπερσι, πήρα για πρώτη φορά και ένα μαύρο υγρό. Ισοτονικό, ναι».
Πού κάνεις προπόνηση;
«Μέσα στο κτήμα μου, στον Βρανά στον Μαραθώνα. Ο γύρος είναι παραπάνω από ό,τι στο στάδιο της Νέας Μάκρης, είναι 450 μέτρα. Εδώ γυμνάζομαι».
Ποιο είναι το χόμπι σου, εκτός από το τρέξιμο;
«Οι αγώνες δρόμου με γεμίζουν πάρα πολύ. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη ζωή που κάνω. Είναι χαρά μου που συναντιέμαι με ανθρώπους στο στάδιο».
Έχεις ασχοληθεί με άλλο άθλημα;
«Ποδόσφαιρο. Σέντερ φορ. Έχω χρυσό μετάλλιο από την ΕΠΟ, όταν πήραμε πρωτάθλημα Αθηνών με τη Νίκη Πλάκας και ανεβήκαμε στη Β’. Έχω παίξει και στον Αρίωνα Αγίου Αρτεμίου, που ήταν Β’ Εθνική. Σταμάτησα το 1959, στα 28 μου. Εγινα ελαιοχρωματιστής και ήμουν στις σκαλωσιές.
Πριν ξεκινήσω το τρέξιμο, πήγαινα κάθε απόγευμα που έκλεινα το μαγαζί -ήμουν ο μόνος που το έκλεινε κάθε μέρα στις 15:00- στον Αγιο Κοσμά και παίζαμε μπάλα, έπαιρνα και τον γιο μου».
Η γυναίκα σου ανησυχεί όταν τρέχεις μαραθώνιο;
«Η γυναίκα μου με περιμένει στο 25ο χλμ να με χαιρετήσει. Μετά έρχεται στο στάδιο με τον γιο μου και τα εγγόνια μου. Κάθε χρόνο».
Τι θα κάνεις σήμερα στα γενέθλιά σου;
«Τίποτα δεν θα κάνω – θα μαγειρέψω! Εχω σφάξει μια κότα. Τα ζωντανά είναι δικά μου. Δεν είναι της αγοράς. Μισό κοτοπουλάκι!».
Εμβόλιο έκανες; «Έχω κάνει και τα τρία. Σήμερα έκανα και το εμβόλιο για τη γρίπη»
Ευχαριστούμε πολύ Στέλιο, ραντεβού σε 9 μέρες στον Μαραθώνα!
