Στην εκκίνηση του 41ου Αυθεντικού Μαραθωνίου θα βρεθεί την Κυριακή ο 4 φορές νικητής στο πανελλήνιο πρωτάθλημα μαραθωνίου, Χριστόφορος Μερούσης.
Ο 42χρονος δρομέας από τη Χίο, πρόεδρος του συλλόγου Chiosrunning, επανέρχεται στη διοργάνωση έπειτα από δύο έτη απουσίας, για μία τελευταία αγωνιστική κούρσα, με πρωταρχικό στόχο όμως τον τερματισμό.
Η ανάρτηση του Χιώτη πανελληνιονίκη:
Την καλησπέρα μου
Γράφω τα εξής με αφορμή έναν αγαπημένο αγώνα που έρχεται μπροστά, έναν αγώνα συνυφασμένο με κόπο, μόχθο, δάκρυα χαράς, αλλά και λύπης!
Γράφω τα εξής με αφορμή τον σκοπό μου να βρεθώ στην εκκίνηση για τελευταία φορά ας πούμε κάπως αγωνιστικά!
Ούτως ή άλλως, η δήθεν προετοιμασία που έκανα δεν είχε καμία σχέση με των προηγούμενων ετών και ούτε ήταν ο στόχος και ο σκοπός μου αυτός.
Ο στόχος είναι να βρεθώ μια τελευταία φορά στην εκκίνηση και να φτάσω στον τερματισμό του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας, ο οποίος μου χάρισε απλόχερα αμέτρητες συγκινήσεις με αποκορύφωμα τις τέσσερις νίκες που πέτυχα εκεί, αλλά και στεναχώριες που έγιναν μαθήματα και με έκαναν καλύτερο άνθρωπο.
Στόχος είναι πρώτα να τερματίσω. Σαν αγώνισμα, ο μαραθώνιος ήταν η καλύτερη επιλογή μου όταν ήρθε η ώρα να αφήσω το αγαπημένο μου αγώνισμα, τα 3000μ. με φυσικά εμπόδια.
Εγινε το αγώνισμα που με βοήθησε να κάνω το παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα, να τρέξω Ολυμπιακούς Αγώνες.
Θα ευχαριστήσω πολλούς στη συνέχεια που μου στάθηκαν στη μεγάλη διαδρομή μου, αλλά και αυτούς που μου γύρισαν την πλάτη.
Θα τους ευχαριστήσω όλους, διότι όλοι έπαιξαν τον ρόλο τους ώστε από το μακρινό 1997 όταν ήμουν 15 χρόνων να νικήσω στο παλιό στάδιο Καραϊσκάκη σε πανελλήνιο πρωτάθλημα παμπαίδων και να δω τον δρόμο να απλώνεται μπροστά μου έως τώρα στα 42 μου, όπου έφτασα να τρέχω ακόμα.
Φεύγω συνειδητοποιημένα γεμάτος από τον χώρο, αφήνοντας τον αγωνιστικό αθλητισμό, αλλά παραμένοντας για πάντα αθλητής. Διότι για αυτό φτιάχτηκα.
Υ.Γ.: Πολλοί φίλοι μου Χιώτες, αθλητές και μη, με ρωτούν «άντε, πότε θα κάνεις και εσύ ένα βιβλίο». Οταν ωριμάσει η ιδέα θα γίνει. Οταν βρεθεί ο άνθρωπος που θα αποτυπώσει όσα δύσκολα βίωσα σαν παιδί και όσα είδαν τα παιδικά μου μάτια και τελικά με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα, θα γίνει!
Διότι δεν θα επικεντρωθεί μόνο στο κομμάτι του αθλητισμού που είναι όλη η ζωή μου, αλλά θα ξετυλίξει και το υπόλοιπο κουβάρι.
Υ.Γ.2: Αυτός ο αγώνας δεν θα έχει σχέση με τους προηγούμενους. Δεν θα έχει σχέση με βάθρα, θέσεις και μετάλλια. Αλλωστε, δεν είμαι πλέον σε θέση για κάτι τέτοιο. Θα είναι για εμένα, για να τερματίσω καλά και χαρούμενος, και για αυτούς που με αγαπάνε και έχουν αγκαλιάσει την πορεία μου όλα αυτά τα χρόνια.
Τα φιλιά μου. Τα λέμε πρώτα ο Θεός στην εκκίνηση την Κυριακή!
