Κάθε χώρα που διοργανώνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες προσπαθεί να προετοιμαστεί και στο οργανωτικό και στο αγωνιστικό κομμάτι. Η Γαλλία είχε εκπροσώπηση και στους τρεις μεγάλους τελικούς των (λεγόμενων) δημοφιλέστερων ομαδικών αθλημάτων στους άνδρες. Δεν είναι κάτι εύκολο αυτό, και αυτόματα μετατρέπει τη δουλειά που έκαναν οι αρμόδιοι υπεύθυνοι τα τελευταία χρόνια σε πετυχημένη.
Στο ποδόσφαιρο, η ομάδα της Γαλλίας πήγε στον τελικό. Βρέθηκε πίσω στο σκορ σε αυτόν από την Ισπανία με 1-3, αλλά πάνω που φαινόταν έτοιμη να «παραδώσει πνεύμα», ύψωσε ανάστημα και ισοφάρισε. Στην παράταση δεν άντεξε. Η δεξαμενή των θαυμάτων είχε στερέψει. Στην έξτρα διαδικασία η Ισπανία σκόραρε δύο φορές, έγραψε το εντυπωσιακό 5-3 υπέρ της και μόλις λίγες εβδομάδες μετά το Euro 2024 πήρε ξανά μία σημαντική πρωτιά. Όση σημασία έχει στις μέρες μας, βέβαια, το ποδοσφαιρικό ολυμπιακό τουρνουά. Και η Γαλλία; Μία πορεία στα «πάτρια εδάφη» ολοκληρώθηκε με ένα αργυρό μετάλλιο, και αρκετά βήματα μπροστά σε σχέση με το Τόκιο. Καθόλου άσχημα για τους «τρικολόρ» του Τιερί Ανρί…
Μετά ήταν η ώρα του θριάμβου. Στο βόλεϊ. Στο Τόκιο η Γαλλία είχε πάρει το χρυσό μετάλλιο. Και το διατήρησε και στο Παρίσι το 2024. Έχοντας έναν Ιταλό προπονητή στον πάγκο, η οικοδέσποινα του ολυμπιακού τουρνουά νίκησε στον τελικό την Πολωνία με 3-0 (25-19, 25-20, 25-23). Σε μία ώρα και 16 λεπτά! Η λέξη μάχη, ίσως, να ταιριάζει μονάχα για το τρίτο σετ… Επιβλητική παρουσία, με καθαρό μυαλό, αποφασιστικότητα και αστείρευτη σωματική ενέργεια. Να μία συνταγή της επιτυχίας για χρυσούς Ολυμπιονίκες, λοιπόν!
Τελευταίος χρονολογικά τελικός ήταν αυτός στο μπάσκετ. Αντίπαλος το βράδυ του Σαββάτου, η φημισμένη ομάδα των ΗΠΑ. Το πιο δύσκολο έργο εξαρχής. Οι Γάλλοι έμειναν πίσω στο σκορ. Αλλά, κράταγαν επαφή. Από το τρίτο δεκάλεπτο και μετά έδειχναν εν δυνάμει απειλητικοί για να δυσκολέψουν τους Αμερικάνους. Για να «χτυπήσουν» στο τέλος και ό,τι κατάφερναν. Πλησίασαν πολύ κοντά. Το σχέδιο πήγαινε πολύ καλά. Όμως, υπολόγιζαν χωρίς τον Στεφ Κάρι. Ρεσιτάλ τρίποντων, από τον άνθρωπο-τρίποντο και «η τάξη αποκαταστάθηκε» (87-98). Τι έμεινε στους Γάλλους στο τέλος; To ποθητό από πολλούς αργυρό μετάλλιο, η δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή σε τελικό, και μία σπουδαία μάχη απέναντι στο συγκρότημα του Στιβ Κερ σε έναν χορταστικό για τους ουδέτερους αγώνα. Μία χαρά!
