Και μόνο στο άκουσμα της λέξης, ανατριχιάζεις: υπεραποστάσεις. Ένα αγώνισμα υπερβατικό σε όλα τα επίπεδα. Ο δρομέας μετατρέπεται σε «υπερήρωα» και προσπαθεί να δαμάσει το σώμα και το μυαλό του προκειμένου να πετύχει έναν στόχο «ακατόρθωτο». Είκοσι τέσσερις ώρες τρέξιμο, σου λέει. Συνεχόμενο. Φαντάζει πελώριο. Και μετά, γνωρίζεις ανθρώπους που το έχουν κάνει. Και μάλιστα περισσότερες από μία φορές. Για μένα, μόνο η λέξη δέος αρμόζει στην συγκεκριμένη περίσταση.
του Γιώργου Μυζάλη Δημοσιογράφος – Υπεύθυνος Επικοινωνίας MyAthlete
Και να, που για πρώτη φορά, συστήθηκε μια ελληνική αποστολή που εκπροσώπησε τη χώρα σε ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 24ωρου στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας τον περασμένο μήνα. Με προσωπικό κόπο αλλά και έξοδα, αλλά και για πρώτη φορά με τη βοήθεια του ΣΕΓΑΣ, βρέθηκαν τρεις «τρελοί» που είπαν να κάνουν την αρχή με την ελπίδα της ενεργοποίησης κι άλλων «ομοϊδεατών» και της παγίωσης της εκπροσώπησης της χώρας και από άλλους αθλητές (αλλά και την ομοσπονδία) σε μελλοντικές διοργανώσεις.
Ο λόγος για τους: Jo Μαντά, Γιώργο Τάσιο και Χρήστο Μαυρίκιο. Για μένα, προσωπικά, που γνωρίζω τη Jo από παιδάκι και μαζί της έκανα κάποια από τα πρώτα δρομικά μου βήματα, ένας λόγος παραπάνω να επιδιώξω αυτή την συνέντευξη. Κατάφερα να εντοπίσω, μάλιστα, και το Χρήστο Μαυρίκιο και αμφότεροι δέχτηκαν να μου μιλήσουν για την πρόσφατη εμπειρία τους. Κυρία μου, κύριε, τα σέβη μου και εις άλλα με υγεία.
Πόσο σημαντικό είναι να εκπροσωπείς τη χώρα σου σε οποιαδήποτε διοργάνωση του εξωτερικού, πολύ περισσότερο σε έναν αγώνα υπεραποστάσεων;
Χρήστος Μαυρίκιος: Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια αξιοπρεπής εκπροσώπηση της χώρας και σε αυτού του είδους τους αγώνες διότι έτσι σιγά-σιγά η Ελλάδα, μέσω της συλλογής εμπειριών όχι μόνο, θα δώσει ώθηση στο εγχώριο αθλητικό δυναμικό να εξελιχθεί, αλλά ταυτόχρονα θα διαμορφώσει και τη δική της αθλητική ταυτότητα με στόχο την όλο και πιο επιτυχημένη παρουσία σε τέτοιου είδους διοργανώσεις.
Jo Μαντά: Όποιος αθλητής εκπροσωπεί την Ελλάδα μας σε οποιοδήποτε άθλημα, έχει υποχρέωση να καταβάλει το μέγιστο της προσπάθειάς του, είτε σωματικά είτε πνευματικά. Έτσι και έπραξα.. Η υπεραπόσταση δεν αλλάζει τον σκοπό, απλά τον καθυστερεί λόγω της φύσης του πολύωρου αγώνα
Πόσο εύκολη ήταν η προετοιμασία, τόσο σε αθλητικό, όσο και σε οργανωτικό επίπεδο;
Χ.Μ: Η προετοιμασία σε αθλητικό επίπεδο ολοκληρώθηκε με τα συνήθη εμπόδια μικροτραυματισμών και έλλειψης χρόνου. Αυτό προφανώς μας αναγκάζει σε προπονητικούς συμβιβασμούς οι οποίοι μας στερούν το κάτι παραπάνω που θα χρειαστούμε την ημέρα του αγώνα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε κάποια αναποδιά ή να επιτύχουμε κάποια προσωπική υπέρβαση. Σε οργανωτικό επίπεδο τα γραφειοκρατικά τα είχε αναλάβει ο αρχηγός της αποστολής (Αθανάσιος Μίχας) οπότε ευτυχώς δεν είχαμε καμία έννοια σε αυτό τον τομέα. Εμείς απλά έπρεπε να τακτοποιήσουμε τη διαμονή μας και τα αεροπορικά εισιτήρια.
J.M: Η προετοιμασία συμμετοχής σε αγώνες υπεραπόστασης αποτελεί προετοιμασία χρόνων όπου σε συνδυασμό με τις ανάγκες της καθημερινότητας σε εργασιακό και σε οικογενειακό επίπεδο, καθίσταται απαιτητική και επίπονη. Με την καθοδήγηση όμως του Νίκου Σιδερίδη, το προπονητικό πρόγραμμα ακολουθείται χωρίς εκπτώσεις! Σε συνεργασία επίσης με τον ιατρό μου Ζακ Μελάγιες που με συμβουλεύει σε οποιαδήποτε μυοσκελετική ενόχληση και την άμεση φυσικοθεραπευτική παρέμβαση από την Κατερίνα Βλαχαντώνη και την ομάδα της, καθώς και τον φίλο και φυσικοθεραπευτή Αντώνη Ξαγοράρη καταφέραμε να έχω μία άρτια περίοδο προετοιμασίας αλλά και αποκατάστασης!
Ποια η συμβολή του ΣΕΓΑΣ στο όλο εγχείρημα;
Χ.Μ: Ο ΣΕΓΑΣ μας διευκόλυνε στα γραφειοκρατικά και μας παρείχε φόρμες με το εθνόσημο.
J.M: Ο ΣΕΓΑΣ, ως ο πλέον αναγνωρισμένος οργανισμός για αθλητές δρομείς, είναι απόλυτα καταρτισμένος για την εγκυρότητα συμμετοχής σε πρωταθλήματα που διεξάγονται στο εξωτερικό. Επιπρόσθετα, παρείχε την αθλητική μας περιβολή με το εθνόσημο.
Πως μαζευτήκατε εσείς οι τρεις δρομείς; Ποιο μέρος των εξόδων αναλάβατε οι ίδιοι και ποιο η πολιτεία;
Χ.Μ: Προσωπικά ήθελα να λάβω μέρος σε ένα 24ωρο εκτός Ελλάδος. Ο συγκεκριμένος αγώνας στη Ρουμανία βόλευε οικονομικά και ημερολογιακά. Ήρθα σε επικοινωνία με αθλητές που τρέχουν σε τέτοιου είδους αγώνες και τυχαία έμαθα ότι ενδιαφέρεται και ο Γιώργος ο Τάσιος. Προσπαθήσαμε να οργανωθούμε και στη συνέχεια , κυριολεκτικά στο δρόμο, συζήτησα για το συγκεκριμένο αγώνα με τη Γεωργία Μαντά η οποία έδειξε ενδιαφέρον και ακολούθησε. Τα έξοδα ήταν εξολοκλήρου προσωπική υπόθεση των αθλητών και των συνοδών τους.
J.M: Τα πράγματα είναι απλά: εκδηλώσαμε το ενδιαφέρον μας να συμμετάσχουμε στο Πανευρωπαίκό Πρωτάθλημα στον αγώνα 24 ωρών στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας. Ο ΣΕΓΑΣ ζήτησε τους αγώνες που έχουμε συμμετάσχει, μιας και δεν υφίσταται ακόμα αγώνας κριτήριο, και βάσει αυτών έγινε η αίτηση δήλωσης στη διοργάνωση. Τα έξοδα μετακίνσης, διαμονής και τροφοδοσίας αφορούσαν εξολοκλήρου τον κάθε αθλητή και υποστηρικτή της ομάδας.
Πόσο καιρό προετοιμαζόσασταν για τη συγκεκριμένη διοργάνωση; Με ποιο τρόπο; Ποια είδη προπόνησης περιλαμβάνει η προετοιμασία ενός υπερμαραθωνοδρόμου και σε τι ποσότητα χιλιομέτρων ανά εβδομάδα;
Χ.Μ: Η προετοιμασία κράτησε περίπου 5 μήνες αν και σε αυτούς τους αγώνες μάλλον τρέχεις με αυτά που έχεις κάνει τα τελευταία 5…χρόνια. Οι περισσότερες προπονήσεις διαρκούσαν 1:30-2:30 ώρες και ήταν κυρίως ελεύθερο τρέξιμο και fartlek. Δυο φορές την εβδομάδα έτρεχα κολλητά αποστάσεις από 30 μέχρι και 50km. Τα εβδομαδιαία χιλιόμετρα κυμαίνονταν από 120 μέχρι 150. Ασκήσεις ενδυνάμωσης 1-2 φορές την εβδομάδα.
J.M: Όπως προανέφερα, η προετοιμασία για αγώνες υπεραπόστασης αποτελεί προετοιμασία χρόνων αλλά και προσωπικής ωρίμανσης του κάθε υπερμαραθωνοδρόμου. Με τον προπονητή μου επικεντρωνόμαστε στον όγκο ποιότητας χιλιομέτρων που διανύω κάθε εβδομάδα και όχι στην ποσότητα.
Τι σας έκανε μεγαλύτερη (θετική και αρνητική) εντύπωση στη διοργάνωση; Ποιες οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητες της ελληνικής αποστολής σε σχέση με τις υπόλοιπες;
Χ.Μ: Η διοργάνωση ήταν άψογη σε όλους τους τομείς ωστόσο σε θέματα τροφοδοσίας θα έπρεπε να είσαι αυτάρκης. Οι αποστολές των άλλων χωρών ήταν ως επί το πλείστον πολυπληθής τόσο σε αθλητές όσο και σε συνοδούς (προπονητές, φυσιοθεραπευτές). Ειδικά το μεγάλο πλήθος αθλητών εξασφαλίζει το επιπλέον κίνητρο της ομαδικής κατάταξης.
J.M: Λόγω της απειρίας μου σε αγώνες με τα χρώματα της Ελλάδας μας, δεν είμαι σε θέση να έχω μία εμπεριστατωμένη άποψη. Όσον αφορά στην ελληνική αποστολή σε σχέση με τισ αποστολές των άλλων ευρωπαικών χωρών, ξεκάθαρα επενδύουν μεγαλύτερα κονδύλια καθότι η κάθε χώρα απαρτίζεται από περισσότερους αθλητές, υποστηρικτές, ιατρούς και φυσικοθεραπευτές. Μία πραγματικότητα που οφείλουμε να επιδιώξουμε και όλοι εμείς στο εγγύς μέλλον.
Τι φιλοδοξείτε μέσα από τη συμμετοχή σας στον συγκεκριμένο αγώνα;
Χ.Μ: Η συμμετοχή σε έναν αγώνα 24 ωρών παρουσιάζει αρκετές ιδιομορφίες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχα στόχο να βελτιώσω το ατομικό μου ρεκόρ των 242 km και το βάπτισμα σε έναν διεθνή αγώνα με κύρος όπου θα μου δινόταν η ευκαιρία να «επιμορφωθώ» από πιο έμπειρους αθλητές και τις ομάδες τους. Τελικά μια αναπάντεχη αδιαθεσία μετά τις 11 ώρες (αυχενικό;), την οποία δεν κατάφερα να διαχειριστώ, με οδήγησε εκτός αγώνα.
J.M: Η φιλοδοξία είναι μία λέξη που δε με αντιπροσωπεύει. Επιθυμία μου είναι μελλοντικά να πραγματοποιηθούν περισσότερες ελληνικές αποστολές τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες αθλήτριες διότι η χώρα μας δεν υστερεί στο χώρο της υπεραπόστασης, αρκεί να είναι ομάδα ενωμένη για τον κοινό στόχο..την πατρίδα μας!
Υπάρχουν αξιόλογοι δρομείς υπεραποστάσεων στη χώρα; Πόσο εύκολη είναι η συμμετοχή σε διεθνείς αγώνες;
Χ.Μ: Υπάρχουν αξιόλογοι δρομείς οι οποίοι ενεργούν αυτόνομα, περιστασιακά και χωρίς καθοδήγηση. Θα πρέπει η παρουσία σε διεθνείς αγώνες να παγιωθεί υπό τη σκέπη επίσημου φορέα ο οποίος θα μεταφέρει από χρονιά σε χρονιά εμπειρία και τεχνογνωσία στους νέους αθλητές. Η συμμετοχή σε τέτοιου είδους αγώνες δεν είναι δύσκολη, ωστόσο γραφειοκρατικά και οικονομικά κωλύματα αποτρέπουν πολλούς από την ενασχόληση και τη συμμετοχή. Προφανώς σε αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να υπάρξει βοήθεια.
J.M: Αδιαμφισβήτητα οι Έλληνες αθλητές υπεραπόστασης βρισκονται σε πολύ καλό επίπεδο και εάν δημιουργηθεί επίσημα Εθνική ομάδα υπεραπόστασης με ανάλογες χορηγίες και αρωγή φορέων της πολιτείας, η συμμετοχή σε Πανευρωπαικά και Παγκόσμια πρωταθλήματα θα γίνει πολύ πιο εύκολη και ελπιδοφόρα!
Ποιους δρομείς υπεραποστάσεων (Έλληνες και ξένους) θαυμάζετε και γιατί;
Χ.Μ: Στέλιος Κυριακίδης, Γιάννης Κούρος, Έλλιοτ Χέρμπ, Στιβ Πριφοντέιν, Εμίλ Ζάτοπεκ μερικοί από τους δρομείς με ιδιαίτερη δρομική φιλοσοφία , προπονητική αυταπάρνηση και αγωνιστική αυτοθυσία που αξίζει να μελετήσεις.
J.M: Πολλοί αθλητές τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό ξεχωρίζουν και είναι άξιοι εκτίμησης. Θα σταθώ όμως στον κο Κούρο όπου ακόμα και τώρα ελίτ αθλητές υπεραπόστασης προσπαθούν να σπάσουν τα ρεκόρ του! Αξιοσημείωτο να τονίσω, όμως, ότι θαυμάζω τον καθημερινό “ανώνυμο” δρομέα που παλεύει με τις εργασιακές και οικογενειακές υποχρεώσεις του να ανταπεξέλθει και στα απαιτητικά προπονητικά προγράμματα. Και τα καταφέρνει. Θαυμάζω, λοιπόν, όλους εμάς!
Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της διοργάνωσης για τον καθέναν από εσάς;
Χ.Μ: Με συγκίνησε ο Γάλλος Stephane Ruel 52 χρονών που βγήκε δεύτερος με 263.5 km και ο Ισπανός Nicolas De Ias Heras Monforte 53 ετών που βγήκε τέταρτος με 257,7 km και νέο ρεκόρ Ισπανίας.
J.M: Τη στιγμή εκείνη που ανεβήκαμε για την παρουσίαση της Ελληνικής αποστολής και ζητωκραυγάσαμε ΕΛΛΑΣ!!
Ποιοι οι μελλοντικοί σας στόχοι;
Χ.Μ: Επόμενοι στόχοι μου το ROUT τον Οκτώβριο και το 24ωρο το Μάιο στην Αυστρία.
J.M: Να κοιτώ μπροστά εκμεταλλευόμενη τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω και να τις μετατρέπω σε μαθήματα προσωπικής βελτίωσης τόσο σε σωματικό όσο και πνευματικό επίπεδο.
Τι θα συμβουλεύατε έναν δρομέα μεγάλων αποστάσεων που θα ήθελε να δοκιμάσει στις υπεραποστάσεις;
Χ.Μ: Η συμβουλή μου είναι απλή. Υπερβολικά σταδιακή προσέγγιση σε όλους τους τομείς!
J.M: Να είναι ταπεινός και λακωνικός.