Κάθε φθινόπωρο πηγαίνω διακοπές στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια συνδυάζω το ταξίδι μου με τον Μαραθώνιο της Αθήνας.
Αν και δεν ήμουν ποτέ δρομέας, αυτό άλλαξε κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τα γυμναστήρια ήταν κλειστά, και έτσι άρχισα να τρέχω έξω. Την ίδια περίοδο διάβασα για τον Αυθεντικό Μαραθώνιο και αποφάσισα να ξεκινήσω να προπονούμαι για αυτόν.
Θα ήθελα πολύ να τρέξω ολόκληρο τον μαραθώνιο. Αλλωστε, το αγώνισμα έχει την καταγωγή του στην Ελλάδα. Θα πρέπει όμως να το «χτίσω» σιγά σιγά, λόγω της ηλικίας μου.
Εμπειροι δρομείς από την πατρίδα μου μού έχουν πει ότι είναι μία όμορφη διαδρομή από τον Μαραθώνα στην Αθήνα, αλλά δύσκολη εξαιτίας της μακριάς ανηφόρας. Και αυτό είναι κάτι στο οποίο είναι δύσκολο να προπονηθείς στην Ολλανδία.
Παρ’ όλ αυτά, φέτος συμμετείχα στα 10 χλμ. στο κέντρο της Αθήνας. Οπως και τα δύο προηγούμενα χρόνια, ήταν μία ακόμη υπέροχη εμπειρία. Ξεκινάει με τις ημέρες πριν από τον αγώνα. Συναντάς πολλούς δρομείς στο κέντρο. Είναι μια διεθνής διοργάνωση με ανθρώπους όλων των ηλικιών από πολλές χώρες.
Και είναι πολύ ωραίο να ανταλλάσσεις εμπειρίες με τους άλλους πριν από τον αγώνα, τόσο με νεαρούς και γρήγορους δρομείς όσο και με μεγαλύτερους σε ηλικία και εμπειρία δρομείς.
Η διαδρομή ξεκινά με ανάβαση 6 χλμ. και στη συνέχεια κατηφορίζει 4 χλμ. μέχρι το Καλλιμάρμαρο. Φέτος οι συμμετέχοντες ήταν πολλοί. Εγώ τοποθετήθηκα σε ένα από τα τελευταία μπλοκ.
Στα μισά του δρόμου είσαι ακόμα απασχολημένος με την ανάβαση και βλέπεις τους πρώτους συμμετέχοντες να κατηφορίζουν στην άλλη πλευρά του δρόμου.
Αν και προσωπικά βλέπω την κατάβαση ως ανταμοιβή για την «αναρρίχηση», καθώς σου δίνεται μετά η ευκαιρία να επιταχύνεις, παρατήρησα ότι πολλοί δρομείς στο τέλος περπατούσαν.
Στην τελική ευθεία για το Καλλιμάρμαρο, όπου ο δρόμος είναι λίγο πιο στενός, έπρεπε να κάνω ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στους πεζοπόρους. Αλλά τι ωραίο που είναι να μπαίνεις σε αυτό το στάδιο.
Και ο ενθουσιασμός των Αθηναίων ήταν επίσης εκπληκτικός. Μετά τον αγώνα, μπαίνοντας σε ένα εστιατόριο, καλωσορίστηκα με χειροκροτήματα από μια ελληνική οικογένεια.
Για μένα ήταν άλλη μια σπουδαία εμπειρία, και επίσης μία προετοιμασία για τους επερχόμενους αγώνες στην Ολλανδία, συμπεριλαμβανομένου για πρώτη φορά του ημιμαραθωνίου. Ελπίζω του χρόνου να είμαι ξανά στην Αθήνα.
Impressions of the 10km Authentic Run from the Netherlands
Every autumn I go on holiday to Greece. In recent years I have combined this with a visit to the Athens Marathon in November. Although I am not a real runner, that has changed during Covid. The gyms were closed. So I started running outdoors. During the same period I read about the Athens marathon and decided to start training for it.
I think it would be great to run that entire marathon. After all, the origin of the marathon is in Greece. But I have to build that up slowly because of my age. Experienced runners from my own country have told me that it is a beautiful route from Marathon to Athens, but tough because of the long climb. And that is difficult to train in the Netherlands.
Also this year I participated in the 10km run in the center of Athens. Just like previous years, it was another great experience. It starts with the days before. You meet many participants in the center. It is also an international event with participants of all ages from many countries. And it is very nice to exchange experiences with each other before the start. With young fast runners and also with older experienced runners.
The route starts with a 6 km climb and then descends 4 km to the Kallimarmaro. This year there were many participants. I myself was assigned to one of the last blocks. Halfway through you are still busy with the climb and you see the first participants descending again on the other side of the road.
Although I personally experience the descent as a reward for climbing and can then speed up, I noticed that many people took a walking break at the end. On the last stretch to the Kallimarmaro where the road is a bit narrower, I had to run zigzagging between the hikers to the end. But what fun it is to enter the stadium.
And the enthusiasm of the Athenians was also great. Afterwards, I walked into a restaurant and was greeted with great applause by a Greek family.
For me it was a great experience again and also a preparation for the running events in the Netherlands with longer distances, including the half marathon. I hope to be there again next year in Athens.
- Και ναι, είμαι μαραθωνοδρόμος! (Κλειώ Μαρίνου)
- «Η υπόσχεση του 2013» (Ναπολέων Χαρακλιάς)
- Ο πρώτος μου μαραθώνιος στα 65 (Θοδωρής Γιαννικάκης)
