fbpx

2×2 Race: Αρκούδες, απότομες κλίσεις και τοπικό τυρί

Ο Δημήτρης Τυπάλδος περιγράφει μερικά από τα όσα έζησε στον αγώνα 45 χλμ. με 4200μ.+ στη λίμνη Μπαλέα στη Ρουμανία

2x2 Race

Ο αγώνας 2×2 Race είναι ένας αγώνας που διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου σε υψόμετρο πάνω από 2000μ., με έντονα ορειβατικό χαρακτήρα.

Για αυτόν τον λόγο, ο αγώνας έχει ημιαυτόνομο χαρακτήρα και στην περιγραφή του δηλώνεται ξεκάθαρα ότι οι συμμετέχοντες πρέπει να έχουν την ικανότητα να ανταπεξέλθουν σε προβλήματα και απαιτήσεις που μπορούν να προκύψουν σχετικά με φαγητό, ενυδάτωση, καιρικές συνθήκες και απαραίτητο εξοπλισμό.

Ως κριτήριο συμμετοχής έχει τεθεί η ολοκλήρωση του 2x2 Race του προηγούμενου χρόνου ή ενός αγώνα τουλάχιστον 35 χλμ. με 1500μ. θετική υψομετρική μέσα στον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

2x2 Race

Η εκκίνηση του αγώνα γίνεται στη λίμνη Balea, που βρίσκεται 230 χλμ. από το Βουκουρέστι και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι προσβάσιμη μέσω του Transfagarasan Road.

Περιλαμβάνει αλλεπάλληλες ορεινές ανόδους και καθόδους με απότομες κλίσεις, στις περισσότερες από τις οποίες η αναρριχητική χρήση των χεριών είναι αναπόφευκτη.

Επίσης, κατά το μήκος των διαδρομών, σε πολλαπλά σημεία τα απόκρημνα περάσματα βράχων έχουν αυξημένο βαθμό επικινδυνότητας και η διέλευσή τους γίνεται με χρήση χοντρών αλυσίδων ή συμπαγών συρμάτινων κορδονιών, καρφωμένα σε βράχους (via ferrata).

Υπάρχουν δύο κλασικές διαδρομές: ο 2×2 ultra-marathon race (45 χλμ., 4200μ. θετ. υψ.) και ο x2 race (19 χλμ., 1900μ θετ. υψ.) που εξελίσσονται στην κορυφογραμμή της οροσειράς Fagaras.

Η διαδρομή 2×2 race επισκέπτεται τις 2 υψηλότερες κορυφές της Ρουμανίας, το Moldoveanu (2544μ.) και το Negoiu (2535μ.), ενώ η x2 περιορίζεται μόνο στη δεύτερη κορυφή. Η εκκίνηση γίνεται από την πανέμορφη λίμνη Balea.

Και οι δύο διαδρομές είχαν όριο 200 ατόμων. Επίσημα, το χρονικό όριο ολοκλήρωσης των αγώνων ήταν 14 ώρες (2×2 race) και 10 ώρες (x2 race), ενώ υπήρχαν και χρονικά ενδιάμεσα όρια (4 για 2×2 και 1 για x2 αντίστοιχα).

2x2 RaceH πλειονότητα των δρομέων ήταν Ρουμάνοι και οι διοργανωτές, μετά την παραλαβή των kit, ευγενικά προσφέρθηκαν να μας κάνουν ξεχωριστή τεχνική ενημέρωση στους μη ρουμανικής καταγωγής δρομείς, επισημαίνοντας όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες.

Γνωρίσαμε πιο συγκεκριμένα στοιχεία για τους σταθμούς τροφοδοσίας, τη σηματοδότηση, αλλά και για την ύπαρξη αρκούδων στη διαδρομή.

Η Ρουμανία είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε υπερπληθυσμό αρκούδων και μάλιστα νωρίτερα, κατά μήκους του Transfagarasan Road προς τη λίμνη Balea,  συναντήσαμε, με τεράστια έκπληξη, αρκετές στο δρόμο, εμφανώς περιμένοντας κάποιο σνακ από ευαίσθητους περαστικούς οδηγούς. Μας καθησύχασαν ότι σε τέτοια υψόμετρα δεν θα έπρεπε να ανησυχούμε.

Γενικά, ο καιρός ήταν ιδανικός από κάθε άποψη, με θερμοκρασίες μεταξύ 18o C και 33o C. Η εκκίνηση έλαβε χώρα με αγγλική ακρίβεια την προγραμματισμένη ώρα και για τις 2 διαδρομές.

2x2 Race

Το πρώτο χιλιόμετρο μας ζέστανε πλήρως αφού κάλυψε τα πρώτα 230μ. υψ. Διαφοράς, φτάνοντας στην υπερκείμενη κορυφογραμμή (Șaua Capra) και στρίψαμε αριστερά για να κατευθυνθούμε προς το Moldoveanu, όπου ήταν και το πρώτο check point.

Η διαδρομή στην κορυφογραμμή ήταν καταπληκτική, με εκθαμβωτική θέα πάνω σε ένα μοναδικό σκηνικό με πράσινες πλαγιές ή άλλες γραφικότατες λίμνες.

Στο CP4 (8ο χλμ.) συναντήσαμε τον πρώτο σταθμό τροφοδοσίας με μεγάλη ανακούφιση, καθώς τα πρώτα σημάδια κόπωσης άρχισαν να γίνονται αισθητά και ένα σημαντικό μέρος του 1 λίτρου νερού που έφερα είχε ήδη καταναλωθεί.

Νερό, ισοτονικό, αλμυρά, σοκολάτες, μπάρες, κόκα κόλα, αλλά και κανονικό είδος τροφής, όπως τοπικό τυρί και αλλαντικά μας έδωσαν μία σωτήρια ενεργειακή ανάσα.


 
 

Τόσο ο ήλιος όσο και τα συνεχή ανεβοκατεβάσματα απέδειξαν ότι με επιβάρυναν και θα έπρεπε να έχω μεριμνήσει για μεγαλύτερη ποσότητα νερού πάνω μου.

Στην επιστροφή (21ο χλμ.), το ίδιο σημείο έπαιξε τον σημαντικό του ρόλο για δεύτερη φορά.

Η διαδρομή συνεχίστηκε επιστρέφοντας στο αρχικό σημείο κορυφογραμμής (Șaua Capra) και συνεχίσαμε ευθεία αυτήν τη φορά με κατεύθυνση τη δεύτερη υψηλότερη κορυφή Negoiu.

2x2 Race

Το κομμάτι από το σημείο αυτό και στο εξής συμπίπτει με τη διαδρομή του αγώνα x2 Race. Και σε αυτό το τμήμα, η τυπολογία της διαδρομής ήταν παρόμοια με εκείνη που συναντήσαμε νωρίτερα. Πολλά σημεία θύμιζαν τα πέτρινα αλπικά μονοπάτια του Ολύμπου, ενώ η ανάγκη για αναρρίχηση σε βράχια επανεμφανίζεται κάθε 300μ.-500μ. Στο 21ο χλμ. ο δεύτερος σταθμός τροφοδοσίας μας λυτρώνει.

Η άφιξη στην κορυφή Negoiu φτάνει μετά από μεγάλο κόπο, καθώς μεσολαβούν δύο παρατεταμένες αναβάσεις σε κορυφές, με εξουθενωτικές κλίσεις και με τον ήλιο που μεσουρανεί να δυσκολεύει το παιχνίδι.

Σε αυτό το σημείο, η κατάκτηση της δεύτερης αυτής κορυφής ανορθώνει την ψυχολογία μας, αλλά το σώμα έχει αρχίσει να μετρά τη συσσωρευμένη κόπωση.

Με τα αποθέματα νερού να εξανεμίζονται, αναγκάζομαι να εφοδιαστώ με νερό από μια ενδιάμεση λίμνη, γεγονός λίγο ριψοκίνδυνο, αλλά σωτήριο μέχρι τον σταθμό τροφοδοσίας.

2x2 Race

Η όλη πορεία είναι ευδιάκριτα και επαρκώς σηματοδοτημένη με λευκό-κόκκινο χρώμα σε βράχους, Είναι εντούτοις και τουριστική διαδρομή για πεζοπόρους και έπρεπε συχνά να μοιραζόμαστε τα μονοπάτια.

Πάντα όμως, εξαιρετικά ευγενικοί, έκαναν χώρο οπουδήποτε η διέλευση ήταν δύσκολη. Πέρα από αυτό, είχα την τύχη και τη χαρά συνάμα να συμπορευτώ και με μία αγέλη συμπαθέστατων προβάτων, τα οποία, παρότι βρεθήκαμε σε ένα στενό πέρασμα, από μόνα τους έκαναν προσπάθεια να μας επιτρέψουν ευγενικά τη διέλευσή μας.

Ο τερματισμός μου ολοκληρώθηκε μετά από πολλές ώρες (13:50:50) με έντονη κόπωση. Η εμπειρία θεωρώ ότι είναι μοναδική, γιατί ο αγώνας έχει πολύ ξεχωριστό χαρακτήρα: η φυσική ομορφιά είναι απερίγραπτη, ενώ οι αλλεπάλληλες κλίσεις και η ιδιαίτερη τυπολογία τερέν δοκίμασαν τα όριά μας σε μεγάλο βαθμό.

2x2 Race

Αναμφισβήτητα, είναι ένας αγώνας μοναδικός στο είδος του σε ό,τι αφορά την τεχνικότητα του εδάφους και τις επαναλαμβανόμενες πολύ απότομες κλίσεις, που όμοιό του δεν έχω συναντήσει στην Ελλάδα.

Τα χαρακτηριστικά του αγώνα τυπικά θυμίζουν έναν ορεινό μαραθώνιο, εντούτοις η όλη ιδιομορφία του στο τέλος μου έδωσαν την αίσθηση ότι είχα τρέξει έναν υπερμαραθώνιο.

Ενώ το ψυχολογικό αποτύπωμα τις πρώτες ώρες μετά τον τερματισμό ήταν οδυνηρό και ομολογούσα αυθόρμητα ότι ήταν πολύ ορειβατικής φύσης για τα γούστα μου, όχι πολύ αργότερα, άρχισα να αναθεωρώ και να σχεδιάζω με ενθουσιασμό να ξαναβρεθώ στην καταπληκτική αυτή διοργάνωση και εξαιρετικού κάλλους φυσικό περιβάλλον και του χρόνου.

 

 

Δημοφιλη Αρθρα