Ο πρώτος Ultra Trail αγώνας εντός Αττικής, το Ymittos Ultra Trail, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6 Απριλίου 2024.
Ο Λεονάρντο Κουράτολο, ένας Ιταλός παθιασμένος με το τρέξιμο και τις υπαίθριες δραστηριότητες, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Αθήνας με τη δημιουργία του πρώτου αγώνα Ultra Trail στο μαγευτικό και πανέμορφο όρος Υμηττό.
- Της Χαράς Λειβαδίτη
Ενας… διαστροφικά σχεδιασμένος, σκληρός αγώνας, που συνδύασε αντοχή, περιπέτεια και επαφή με τη φύση, προσφέροντας στους συμμετέχοντες την ευκαιρία να ανακαλύψουν την απόλυτη ομορφιά του ελληνικού τοπίου.
Ενας αγώνας που χρειαζόταν δύναμη, πείσμα, καλή προετοιμασία και δύναμη ψυχής για να τον κατακτήσεις.
Ξημερώματα του Σαββάτου 6 Απριλίου 2024 και σε υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή, 70 δρομείς ξεκίνησαν το 1ο Ymittos Ultra Trail 90 χλμ. από το Πυροφυλάκιο της Αργυρούπολης.
Ο μεγάλος νικητής του αγώνα, Δημήτρης Ελευθερίου (12:07:59), δήλωσε μετά από τον τερματισμό του «Σκληρός αγώνας!» και συμφώνησαν και ο 2ος Χρήστος Σακκάς (12:49:27) και ο 3ος Θοδωρής Κοτόπουλος (13:32:40). Στις γυναίκες 1η τερμάτισε η Μυρσίνη Κολύφα (16:41:29), 2η η Φωτεινή Τσοχαντάρη (18:51:28) και 3η η Μαρούσα Φίκια (23:01:13).
Τα έσοδα που συγκεντρώθηκαν από τον αγώνα Ymittos Ultra Trail 90 χλμ., 20 χλμ. & 10 χλμ. διατέθηκαν στην οργάνωση «Καλός Σαμαρείτης» για την υποστήριξη παιδιών και ενηλίκων με εγκεφαλική παράλυση.
Ζητήσαμε από τους πρωταγωνιστές να μας δώσουν μια περιγραφή του αγώνα!
Δημήτρης Ελευθερίου, 1ος
«Από σηματοδότηση ήταν όλα καλά, χωρίς υπερβολές. Στην νύχτα ίσως ήθελε πιο έντονα, γιατί στα κατηφορικά που κοιτούσες πού πατούσες, δεν έβλεπες άμεσα πού πας. Στα μονοπάτια που δεν ήταν σαφή από μόνα τους.
Μετά, έκανε ζέστη για την εποχή. Το ότι είχε έτσι και αλλιώς κάποιον βαθμό δυσκολίας λόγω 7 σταθμών σε αργό τερέν, το έκανε ακόμη πιο απαιτητικό. Συνεχόμενα πάνω – κάτω σε τερέν που σου έσπαγε τα πόδια. Με πιο δύσκολα τα τελευταία 2/3, εάν εξαιρέσω τα τελευταία κατηφορικά 8 χλμ., που σε κούραζαν νοητικά περισσότερο.
Αργή διαδρομή, που κάποιος που δεν έχει ιδέα από το τερέν και τα μονοπάτια του Υμηττού, θα νόμιζε ότι είναι ευκολάκι».
Μυρσίνη Κολύφα, 1η
«Το 90άρι στον Υμηττό ήταν ένας αγώνας με αρκετά υψομετρικά και πετρώδες τερέν, στο οποίο δύσκολα έβρισκες πατήματα. Ακόμα και οι χωματόδρομοι είχαν πέτρες που αν δεν είχες μπατόν (δεν παίρνω ποτέ, δεν μπόρεσα να τα συνηθίσω), δυσκολευόσουν και να περπατήσεις στην ανηφόρα.
Η διαδρομή διαθέτει «μονοπάτι» δυσδιάκριτο σε κόψη του βουνού, που σε αναγκάζει να κάνεις και λίγο αναρρίχηση. Είναι δύσκολος αγώνας που δεν προσφέρεται για εισαγωγή στις υπεραποστάσεις και απαιτεί κάποιο επίπεδο εμπειρίας.
Προσωπικά, αν εξαιρέσω ένα μικρό κομμάτι που όπως ήταν αναμενόμενο προέκυψε μια μικρή ψυχολογική βουτιά, ο αγώνας μού βγήκε καλά και τελικά τον χάρηκα.
Η σηματοδοσία ήταν άψογη και οι σταθμοί μια χαρά, με αρκετά φιλικό κλίμα. Θα προτιμούσα να είχε λίγο περισσότερο δρομικά κομμάτια, πιο καθαρισμένα, αν γινόταν.
Τελικά, ο Υμηττός έχει και ένα αρκετά άγριο πρόσωπο που εμείς που μένουμε Χολαργό αγνοούμε την ύπαρξή του και αποτελεί πρόκληση!».
Τέλης Διλίντας
«Ενας ωραίος, δύσκολος αγώνας στη γειτονιά μας. Αδυναμίες στη σήμανση, αλλά όλα συγχωρούνται την πρώτη φορά. Συγχαρητήρια στον Λεονάρντο για την πρωτοβουλία».
Νίκος Ραπτόπουλος – Pilabox
«Πέτρα, πέτρα, πέτρα, πέτρα και πέτραααααααα! Ηταν δύσκολο εγχείρημα και για τον διοργανωτή, υπήρξαν λαθάκια και παραλείψεις! Ολα καλά όμως!».
Βασίλης Λιοφάγος
«Ενας αγώνας βουνού υπεραποστάσεων που τα έχει όλα και είναι rock! Πέτρα, αναρρίχηση, ανάβαση, κατάβαση δύσβατη και δύσβατα υψομετρικά, και φυσικά όγκο χιλιομέτρων, όμως με μια διαφορά: πως ό,τι και να σου περιγράψω, εάν δεν έρθεις να το ζήσεις δεν θα καταλάβεις τίποτα!».
Θεοδώρα Τσαπικουνή
«Εκεί όπου η πέτρα, ο ήλιος, το φως και το σκοτάδι δοκιμάζουν τα όρια και τις αντοχές σου και αναγεννούν την ψυχή σου».
Ιωάννης Γιαννακόπουλος
«Αγώνας που πολλές στιγμές θυμίζει survivor καταστάσεις».
Αλέξανδρος Βλάχος
«Ενας μικρός “Mythical” στην Αττική. Ή αλλιώς, από τους πιο σκληρούς αγώνες σε αυτήν την απόσταση, λόγω του συνδυασμού του εδάφους της θερμοκρασίας και της λιγοστής βλάστησης».
Φώτης Κόκκινος
«Οποιος υποτιμάει τον Υμηττό για αγώνα Ultra καλύτερα να το ξανασκεφτεί. Πιο τεχνικό τερέν και από τον Ολυμπο».
Χρήστος Παγώνης
«Ο αγώνας ήταν πάρα πολύ όμορφος, αλλά συνάμα και σκληρός. Τερέν μεικτό με πολύ πέτρα, πολλά χλμ. τεχνικά, που μετέτρεπαν το τρέξιμο σε περιπέτεια. Προσπαθούσα να ισορροπήσω ανάμεσα στις κοτρόνες και στα χοντρά χαλίκια.
Πολύ καλή η σηματοδότηση. Οι εθελοντές απίστευτοι και ιδιαιτέρως ενθαρρυντικοί, κάτι που το είχαμε ανάγκη, ειδικά μετά τη Δύση του ηλίου.
Πολλά τα υψομετρικά για τα 90 χλμ. Σε συνδυασμό με το πολύ σκληρό τερέν και τη ζέστη, μας έκαναν τη ζωή ανυπόφορη. Μέσα σε όλο αυτό το δύσκολο και αποτρεπτικό σκηνικό υπήρχαν φυσικά και τα όμορφα στοιχεία του αγώνα.
Η θεά από ψηλά και τα χρώματα του ηλίου την ώρα που μας αποχαιρετούσε, αφήνοντάς μας στα σκληρά χέρια της νύχτας. Οντως η νύχτα ήταν άγρια, αλλά όμορφη.
Η άρτια οργάνωση και οι επευφημίες των εθελοντών μάς έκαναν τις ώρες αρκετά ευχάριστες, παρά τον πόνο μας και την αγωνία μας να φτάσουμε στον πολυπόθητο τερματισμό.
Ηταν μια άγρια και όμορφη εμπειρία, από ένα σκληρό και γοητευτικό βουνό, τον Υμηττό μας».
O σταθμός στο Πυροφυλάκιο Καισαριανής
Το 2025, ο Leonardo Curatolo έχει μεγάλα σχέδια για το Υμηττός Ultra Trail. Επιθυμεί να τον συμπεριλάβει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Τρεξίματος, προωθώντας έτσι τη δέσμευσή του για την προώθηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και της αθλητικής κουλτούρας παγκοσμίως.
Με αυτόν τον τρόπο στοχεύει να εμπνεύσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να ασχοληθούν με το τρέξιμο και την υγιή σωματική δραστηριότητα.
