Αρκαλοχώρι… Ένα χωριό της Κρήτης άγνωστο για πολλούς πριν μερικά χρόνια που βάλθηκε για τα καλά να μας κουζουλάνει. Ένας εντελώς διαφορετικός αγώνας δρόμου που μέσα σε τέσσερα χρόνια παρουσίας του θεωρείται από τις καλύτερες διοργανώσεις στην Ελλάδα. Κάθε χρόνο και καλύτερα… καθόλου τυχαίο ότι φέτος οι συμμετοχές στους αγώνες δρόμου ξεπέρασαν τις τέσσερις χιλιάδες από 35 χώρες του κόσμου!
• Γράφει η Λένα Τζίμα
Από πέρσι ο Ημιμαραθώνιος στο Αρκαλοχώρι είχε μπει για τα καλά στο μυαλό μου. Θες τα ευφάνταστα βίντεο, θες το τρελό πανηγύρι, θες ο ενθουσιασμός φίλων δρομέων που τον έτρεξαν… φέτος είπα πρέπει να είμαι εκεί! Και έτσι με όμορφη παρέα… την λες και κουζουλή μαθές, πήραμε την απόφαση!
«Τρέξε στην φιλόξενη Κρήτη… good come κοπέλι μου» που λέει και η γιαγιά στον Γερμανό τουρίστα Τom… ένα σποτάκι του αγώνα ανατρεπτικό γυρισμένο σε πανέμορφα τοπία της Κρητικής γης με ξεκαρδιστικές ατάκες και σκηνές. Ο Ψαραντώνης, η γιαγιά, ο Τom που ακόμη τρέχει πιστεύω να γλυτώσει από το Κατερινιώ… και η κρητική φιλοξενία που αναδεικνύεται στο μεγαλείο της. Φυσικά και οι όμορφες μαντινάδες της.
«Αν είμαι λίγο κουζουλός μη με παρεξηγήσεις φταίει και το Κατερινιώ… άμε να της μιλήσεις!»
Από την παραμονή του αγώνα ένα χαρούμενο κλίμα υπήρχε στην πόλη του Ηρακλείου στην πλατεία Ελευθερίας. Δρομείς που κατέφθαναν από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του κόσμου να πάρουν τα νούμερα τους και πολλοί εθελοντές με χαμόγελο για τα πάντα. Το ίδιο και οι φοβεροί κουζουλοί διοργανωτές που γνωρίσαμε άψογοι σε όλα τους!
Την Κυριακή το πρωί στο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Αρκαλοχωρίου είχε στηθεί από νωρίς μια μεγάλη γιορτή φιλοξενίας. Χιλιάδες κόσμος χαρούμενα πρόσωπα θεατές εθελοντές όλοι εκεί. Δόθηκε η εκκίνηση μέσα σε ένα εορταστικό κλίμα και φύγαμε. Τι γιορτή και γλέντι ήταν αυτό στον δρόμο δε λέγεται! Όλα τα χωριά στο πόδι να μας προϋπάντησουν, να μας καλωσορίσουν και να μας φιλέψουν.
«Πιές μια ρακή να δροσερέψεις που γλακάς (τρέχεις) ακούω στο δρόμο… γιάντα γλακάτε έτσι ωρεεε κουζουλά…», ατάκες φοβερές που σου φτιάχνουν την διάθεση θες δεν θες.
Εθελοντές όλη η τοπική κοινωνία που ήρθε για καερέτι… ένα χέρι βοηθείας. Μια διαδρομή όμορφη που πέρναγε μέσα από τα φιλόξενα παραδοσιακά χωριά με μπόλικο ανηφοροκατήφορο. Γιατί εύκολη δεν την λες με τίποτα… Εκεί στον ανήφορο μια ομάδα τυμπανιστών μέσα στο αμπέλι να μας δίνει ρυθμό. Παρακάτω λύρες, λαούτα, μπουζούκια και τραγούδι. Μέχρι και τεχνητή βροχή να μας δροσερέψει. Άντε να πεις βαρέθηκα… κουράστηκα. Και να θέλαμε δεν μας αφήναν… και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό!
Ο τερματισμός στο θέατρο πανηγυρικός! Κατευθείαν άρχιζε το γλέντι, μα γι’ αυτό έτρεχες άλλωστε για το μετά. Κατάμεστο από κόσμο, θεατές, χορευτές, εθελοντές που ήταν στις επάλξεις να μας κεράσουν ρακή που έρεε άφθονη και μπόλικα καλούδια της Κρητικής γης. Ένα κλίμα εορταστικό, χαρούμενο, κουζουλό, που χαιρόσουν να είσαι μέρος του… γιατί όχι και κουζουλός;
«Και κουζουλός και γνωστικός σηκώνεις μια νταμπέλα μ’ άιντε στον κόσμο λογικός
να μείνεις δίχως τρέλα!». Συμφωνώ απόλυτα σύντεκνοι…
Παρά τα χιλιόμετρα κανείς δεν ήταν κουρασμένος για χορό. Το κάψαμε κανονικά. Ένα θέατρο να χορεύει πεντοζάλι και όχι μόνο. Κέφι δίχως τελειωμό. Δεν περιγράφεται έτσι απλά… πρέπει μια φορά να το ζήσεις! Να γίνεις μέρος του. Να νιώσεις κουζουλός αλλά συνάμα και το τιμώμενο πρόσωπο. Να νιώσεις την Κρητική φιλοξενία την ζεστασιά στο βλέμα των ανθρώπων που με χαμόγελο σου λένε να μας ξανάρθετε. Σας περιμένουμε και του χρόνου. Και αυτό όχι δήθεν… με ουσία!
Θεωρώ ότι αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας αυτού του αγώνα. Φαντασία της διοργάνωσης με την στήριξη μεγάλων χορηγών και η ανιδιοτελή προσφορά και αγάπη εκατοντάδων απλών εθελοντών. Μια άψογη διοργάνωση παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς αγώνες, κατά την γνώμη μου πάντα. Κάτι όμορφο γίνεται εκεί στο Νότο κάθε χρόνο… ας παραδειγματιστούμε! Είναι κουζουλοί αυτοί οι Αρκαλοχωρίτες μαθές, αλλά γι΄ αυτό τους αγαπάμε. Γιατι χωρίς την κουζουλάδα τους ο αγώνας θα ήταν συνηθισμένος έως και βαρετός… γιατί δεν μας νοιάζει το pace, το ρολόι, το χρονόμετρο πάμε και ωσάν τους χοχλιούς σκασίλα μας… μας νοιάζει που περνάμε καλά και μόνο πιστέψτε με. Υπέροχη Κρητική γη… υπέροχη φιλοξενία!
Σας ευχαριστούμε για όλα, του χρόνου πάλι εκεί!
Και φυσικά δεν μπορώ να μην κλείσω με μια μαντινάδα που αγαπώ πολύ… στην Κρήτη ήμουν μαθές… έτσι χωρίς μαντινάδα δε γίνεται!
«Ανάθεμα τον για χοχλιό
Που ‘χει τεχνολογία
Και όσο τρέχει ανήφορο
Τρέχει και στην ευθεία!»
• Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στη στήλη “Εμπειρίες” του free press περιοδικού για το τρέξιμο “iRun …and i am free!” (T.15 / Νοέμβριος 2018)
