Ο 1ος ημιμαραθώνιος της Αθήνας σε ταράτσα ολοκληρώθηκε σε χρόνο 2.27.56.
Το 1:34:11 του περσινού ημιμαραθωνίου υπό κανονικές συνθήκες αντιστοιχούσε περίπου στο 14ο χλμ. του σημερινού ημιμαραθωνίου της ταράτσας! Ο μέσος όρος ρυθμού ανά χιλιόμετρο ήταν 7.01 (6.33 – 7.36) και η διάρκεια ενός κύκλου 10 με 12 δευτερόλεπτα. Ηταν δύσκολο λόγω τσιμέντου και των περίπου 1500 αναστροφών!
• έτρεξε και αναφέρει ο Σάββας Σπανούδης
Σκέψεις που θυμάμαι από τις 2 ώρες, τα 27 λεπτά και τα 56 δευτερόλεπτα:
– Μπορεί να είναι ο τελευταίος αγώνας της ζωής μου (1ο χλμ.)
– Τα 42 χλμ. θα τα κάνω στη διπλανή ταράτσα, είναι προκλητικά πιο μεγάλη και έχει περιθώριο για αναστροφή (2ο χλμ.)
– Λες να μάτωσε το πέλμα μου; Σίγουρα έχει φουσκάλα (13ο χλμ.)
– Δεν θα τελειώσει ποτέ (4ο χλμ.)
– Τρέχω τόσο γρήγορα, και κάτω από 6.30 δεν πέφτει (11ο χλμ.)
– Τώρα τρέχω ακόμα πιο γρήγορα, και ανέβηκε πάλι πάνω από 7.00 (20ό χλμ.)
– Αν δεν το κάνεις, δεν μπορείς να καταλάβεις (14ο χλμ.)
– Την επόμενη φορά θα μετακινήσω αυτό το τραπεζάκι. Αυτή η γωνία είναι τελικά σημαντική (8 χλμ.)
Από όσα έχουμε πληροφορηθεί μέχρι στιγμής, έτρεξαν ακόμα στην ταράτσα τους: ένας φίλος δρομέας στην Κυψέλη 8 χλμ., μία δρομέας στη Νέα Ιωνία 1 χλμ, ένας δρομέας στην Πετρούπολη 3 χλμ, και ένας ακόμα δρομέας, πατέρας τριών παιδιών ηλικίας δύο μηνών έως τριών ετών, 1 χλμ στο Αίγιο!
Μένουμε σπίτι, τρέχουμε σπίτι!