Όσοι τρέχουν “φανατικά” στα βουνά, το ξέρουν καλά: Οι ορεινοί αγώνες δεν είναι μόνο «αγώνες», είναι πολλά περισσότερα, και ιδιαίτερα όταν αυτοί λαμβάνουν χώρα σε πανέμορφους τόπους της χώρας μας! Όπως ακριβώς είναι και διαβάσετε παρακάτω, οι αγωνιστικές και… όχι μόνο εμπειρίες της φίλης του περιοδικού Στέλλας Κωλέττη, η οποία έλαβε μέρος στο περσινό Artemisio Mountain Running και τις ξαναθυμόμαστε, λίγες μέρες πριν φτάσει το επόμενο, της Κυριακής 1 Δεκεμβρίου 2019…
> Photo: Stella Koletti
Ξεκινήσαμε για Καρυά Αργολίδας ή αλλιώς Κολοκοτρωνίτσι στο μέρος όπου γυρίστηκε η γνωστή σειρά «Το Καφέ της Χαράς» με περισσότερο εκδρομική διάθεση (τουλάχιστον εγώ) παρά αγωνιστική, οπότε είπα να λάβω μέρος στην μικρή διαδρομή του αγώνα που ήταν τα 10χλμ. Εναλλακτικά υπήρχε και η μεγάλη διαδρομή που ήταν τα 25χλμ., αλλά είπα να την αποφύγω καθότι είχα να αγωνιστώ σε βουνό αρκετούς μήνες!
Φτάνουμε στην Καρυά που είναι μόλις 1.30 ώρα απόσταση από την Αθήνα το μεσημέρι του Σαββάτου και βρίσκομαι ξαφνικά στην πλατεία του όμορφου αυτού χωριού, που ήταν όλο κυριολεκτικά στο πόδι, για τον αγώνα της Κυριακής σχετικά με τις ετοιμασίες του…
Μέσα σε 10 μόνο λεπτά και συζητώντας με τον Νίκο Κωστόπουλο, που εκτός από προπονητής μου είναι και τεχνικός διευθυντής του αγώνα η απόφαση πάρθηκε! Να αλλάξω την αρχική μου απόφαση και να κάνω την μεγάλη διαδρομή. Σαν τρελή που είμαι δεν ήθελα και πολύ βέβαια. Βρέθηκα λοιπόν αμέσως στη γραμματεία να κάνω τις απαιτούμενες αλλαγές και να προσεύχομαι για την αυριανή ημέρα, μια που είχα ήδη ενημερωθεί για τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου αγώνα.
Γιατί, όταν απλά ένας ορεινός αγώνας φέρνει την σφραγίδα του Νίκου Κωστόπουλου, δεν ξέρεις ποτέ τι σε περιμένει! Γνωρίζεις όμως ότι θα έχει σίγουρα μια σχετική δυσκολία οπότε προετοιμάζεσαι για όλα!
Το Σάββατο το βράδυ όσοι είμασταν εκεί ζήσαμε μια πραγματική γιορτή στην κεντρική πλατεία του χωριού, με το πάστα πάρτυ στην μοναδική ταβέρνα που υπήρχε (με ντόπια εδέσματα, ζυμαρικά, βραστά, άφθονο κρασί) και όμορφη διάθεση. Ακολούθησε η παρουσίαση των ελίτ αθλητών και η τεχνική ενημέρωση του αγώνα με πυροτεχνήματα και μουσική φτιάχνοντας έτσι ένα εορταστικό κλίμα.
Ο αγώνας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και «πανελλήνιο πρωτάθλημα» με τόσες συμμετοχές από μεγάλους αθλητές άντρες και γυναίκες που τίμησαν την διοργάνωση και βρέθηκαν εκεί.
>Photo: Stella Koletti
Η μικρότερη διαδρομή των 10χλμ που επίσης διαφοροποιήθηκε και έγινε 7,5 χλμ ήταν αρκετά επίπονη με υψομετρική 900μ και κάποιοι την χαρακτήρισαν ως ορειβατική περισσότερο παρά αγωνιστική. Περισσότερο προσφερόταν για περπάτημα παρά για τρέξιμο ειδικά στο πρώτο της κομμάτι που ήταν αρκετά ανηφορικό. Δεν την είδα προσωπικά, αλλά από όσα ενημερώθηκα περιείχε εξίσου τεχνική δυσκολία στην κατάβασή της.
Όσον αφορά την μεγάλη τώρα, μπορεί να μην κατακτήσαμε την κορυφή του Αρτεμισίου όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί (γιατί δεν μας το επέτρεψαν οι καιρικές συνθήκες), υπήρχε αρκετός πάγος στην κορυφογραμμή με αποτέλεσμα να έβαζε σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα και την ασφάλεια πολλών αθλητών, αλλά περάσαμε πολύ κοντά από αυτή και μπορώ να πω ότι η αίσθηση ήταν σχεδόν η ίδια.
Η διαδρομή η μεγάλη των 25,5χλμ. ξεκινούσε από την Καρυά και κατέληγε πάλι εκεί. Σχεδιάστηκε με πολύ μεράκι για άλλη μια φορά και τα είχε όλα! Καταπράσινα λιβάδια, πολύ τεχνικά κομμάτια, χιόνια, λάσπες, πέτρες, ένα πυκνό πανέμορφο δάσος με εκατοντάδες φύλλα στο έδαφος σαν πίνακας ζωγραφικής, τρεχούμενα νερά, έλατα παντού, πλούσια βλάστηση σε πολλά σημεία, πηγές όπου έπρεπε να περνάς μέσα από αυτές τσαλαβουτώντας στα νερά, αλλού χωμάτινη κατηφορική διαδρομή, μονοπάτια, δύσκολες καταβάσεις μέσα σε χιόνι και πάγο μαζί που ήθελε τεράστια προσοχή, όλα μαζί σε κρατούσαν σε διαρκή εγρήγορση και σίγουρα δεν σε έκαναν να βαρεθείς ούτε λεπτό.
Γενικά ήταν μια αρκετά απαιτητική, σκληρή, τεχνική και παιχνιδιάρικη στο μεγαλύτερο της κομμάτι διαδρομή για γερά όμως νεύρα, που σε αρκετά σημεία της έπρεπε να είσαι πολύ προσεχτικός. Παρόλα αυτά συνδύαζε απίστευτη φυσική ομορφιά, χιονισμένες βουνοκορφές, έλατα, όμορφο τοπίο -χειμωνιάτικο στο μεγαλύτερο κομμάτι- που νομίζω ότι κούμπωνε τέλεια με το πνεύμα των Χριστουγέννων. Η αίσθηση του να τρέχεις επάνω στο μαλακό χιόνι (ευτυχώς) σε κάποια σημεία ήταν μαγική. Αυτό έκανε και την διαδρομή τόσο ξεχωριστή! Ο συνδυασμός της τεχνικής δυσκολίας με το όμορφο φυσικό τοπίο και η εναλλαγή εικόνων και παραστάσεων κυριολεκτικά από την αρχή ως το τέλος!
Αυτό είναι εξάλλου το βουνό και το ορεινό τρέξιμο,
να μην γνωρίζεις πάντα, τι σε περιμένει, στο επόμενό σου βήμα.
Η τελική κατάβαση για το χωριό και το σημείο του τερματισμού δοκιμάζει τις αντοχές καθότι μετά από τόσα χιλιόμετρα στα πόδια σου φαίνεται ατελείωτη κυριολεκτικά και χρειάζεται εξίσου μεγάλη προσοχή καθότι υπήρχαν αρκετά τεχνικά περάσματα και εδώ.
Έφτασα στον τερματισμό πέφτοντας στις αγκαλιές των φίλων μου και με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη που στάθηκα όρθια (χωρίς τραυματισμούς, ή τίποτε άλλα… απρόοπτα) και με μια μεγάλη ικανοποίηση! Είναι η στιγμή που κρεμάς το μετάλλιο στο στήθος και τα ξεχνάς όλα (αυτά που σε δυσκόλεψαν), γιατί οι εικόνες που έχεις συναντήσει κατά την διάρκεια μένουν χαραγμένες στην ψυχή.
Επιστροφή Αθήνα και γεμάτη μπαταρία για να ξαναμπώ στην καθημερινότητα…
Θα ήθελα πραγματικά να τονίσω τη θερμή φιλοξενία των κατοίκων του χωριού που ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Πρώτη φορά είδα -από όσους αγώνες και μέρη που έχω επισκεφτεί ως τώρα- ανθρώπους να φιλοξενούν στα ίδια τους τα σπίτια αθλητές και όσους παραβρέθηκαν εκεί από την προηγούμενη μέρα (καθότι δεν υπάρχουν ξενοδοχεία ή καταλύματα στην περιοχή).
Δεν μετάνιωσα ούτε λεπτό που άλλαξα γνώμη τελευταία στιγμή και μπήκα στη μεγάλη διαδρομή. Πήρα μια μεγάλη γεύση από από αυτό το πολύ ιδιαίτερο βουνό και απόλαυσα για τουλάχιστον 5 ώρες εικόνες μοναδικές.
Νίκο σε ευχαριστώ που με παρότρυνες να το δοκιμάσω και για την όμορφη εμπειρία που είχα!
Για άλλη μια φορά δημιούργησες όπως μόνο εσύ ξέρεις…
• To άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο τεύχος 16 του iRun, τον Δεκέμβριο 2018
• Φωτογραφίες διοργάνωσης: 641 six.for.one
Διαβάστε το σχετικό άρθρο για το Artemisio Mountain Running 2019:
Artemisio Mountain Running 2019: Πάθος και αντοχή στην κορυφή τους!
