Μια νέα επιστημονική μελέτη δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό για το αν πρέπει να προτιμούμε το νερό σε πλαστικό μπουκάλι ή εκείνο της βρύσης. Και η απάντηση δεν είναι η αναμενόμενη…
Το τεράστιο και αυξανόμενο κόστος του εμφιαλωμένου νερού που επιβαρύνει την ανθρώπινη και την υγεία του πλανήτη, επιβάλλει μια επείγουσα επανεξέταση της χρήσης του, καθώς αγοράζονται 1 εκατομμύριο μπουκάλια κάθε λεπτό σε όλο τον κόσμο. Ο αριθμός αυτός αυξάνεται περαιτέρω εν μέσω της κλιμακούμενης ζήτησης, προειδοποιούν ειδικοί στον τομέα της υγείας του πληθυσμού σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ανοιχτής πρόσβασης BMJ Global Health.
Περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο με περιορισμένη ή καθόλου πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό βασίζονται στο εμφιαλωμένο νερό. Αλλά για τους υπόλοιπους από εμάς, είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα ευκολίας και η ακλόνητη πεποίθηση –υποβοηθούμενη από το μάρκετινγκ του κλάδου– ότι το εμφιαλωμένο νερό είναι ασφαλέστερο και συχνά πιο υγιεινό από το νερό της βρύσης. Όμως αυτό δεν ισχύει πάντα, επιμένουν οι ερευνητές από το ιατρικό κολέγιο Weill Cornell Medicine στο Κατάρ.
Αυτό συμβαίνει επειδή το εμφιαλωμένο νερό συχνά δεν υπόκειται στα ίδια αυστηρά πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας με το νερό της βρύσης και μπορεί να εγκυμονεί τον κίνδυνο έκπλυσης επιβλαβών χημικών ουσιών από τα πλαστικά μπουκάλια που χρησιμοποιούνται για αυτό, ειδικά εάν είναι αποθηκευμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα και/ ή εκτίθενται στο φως του ήλιου και τις υψηλές θερμοκρασίες, που αποτελεί βασικό “φάουλ” ασφάλειας τροφίμων.
Εκτιμάται ότι μεταξύ 10% και 78% των δειγμάτων εμφιαλωμένου νερού περιέχουν προσμείξεις, συμπεριλαμβανομένων μικροπλαστικών, που συχνά ταξινομούνται ως ορμονικοί (ενδοκρινικοί) διαταράκτες, και διάφορες άλλες ουσίες, όπως φθαλικές ενώσεις (που χρησιμοποιούνται για να κάνουν τα πλαστικά πιο ανθεκτικά) και δισφαινόλη Α (BPA).
Η μόλυνση από μικροπλαστικά σχετίζεται με οξειδωτικό στρες, απορρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και αλλαγές στα επίπεδα λίπους στο αίμα. Και η έκθεση σε BPA έχει συνδεθεί με προβλήματα υγείας στη μετέπειτα ζωή, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο διαβήτης και η παχυσαρκία.
«Ενώ υπάρχουν βραχυπρόθεσμα όρια ασφαλείας, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτών των ρύπων παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες», παρατηρεί ο συγγραφέας της μελέτης, προσθέτοντας ότι τα μικροπλαστικά μπορούν επίσης να εισέλθουν στην τροφική αλυσίδα.
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις
Το νερό της βρύσης είναι επίσης μια πιο πράσινη επιλογή. Τα πλαστικά μπουκάλια αποτελούν τον δεύτερο πιο κοινό ρύπο των ωκεανών, αντιπροσωπεύοντας το 12% όλων των πλαστικών απορριμμάτων. Παγκοσμίως, μόλις το 9% αυτών των μπουκαλιών ανακυκλώνεται, πράγμα που σημαίνει ότι τα περισσότερα καταλήγουν σε χωματερές ή αποτεφρωτήρες ή «εξάγονται» σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, για να τα αντιμετωπίσουν, ζητώντας την κοινωνική δικαιοσύνη, λένε. Εκτός από τα παραγόμενα απόβλητα, η διαδικασία εξόρυξης των πρώτων υλών και η κατασκευή πλαστικών φιαλών συμβάλλει σημαντικά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, προσθέτει η μελέτη του Weill Cornell Medicine.
Ενώ έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες για τη διευκόλυνση της χρήσης του πόσιμου νερού σε εστιατόρια και δημόσιους χώρους και για τον περιορισμό της επικράτησης των πλαστικών μιας χρήσης, πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα, υποστηρίζουν οι συγγραφείς, τονίζοντας πως οι εκστρατείες θα πρέπει να υπογραμμίσουν την περιβαλλοντική διαχείριση και τα οφέλη για την υγεία από την επιλογή του νερού της βρύσης, οδηγώντας ουσιαστικά μια πολιτισμική αλλαγή προς πιο βιώσιμες πρακτικές κατανάλωσης.
Διαβάστε ακόμα:
Μεταβολισμός: Πώς επηρεάζεται από την κατανάλωση νερού